Bakalavriatning o`zbek filologiyasi yo`nalishi uchun

Bisyor bo`lsa agar bol ham beqadr, 
 
 
Takror aytilganda rangsizdir kalom. 
 
 
Bu yorug` olamda Vatan bittadir, 
 
 
Bittadir dunyoda ONA degan nom. 
Abdulla Oripovning asosiy tasvir ob‟yekti Ona Vatan– O`zbekiston, asosiy 
qahramoni esa mehnatkash o`zbek xalqidir. Abdullaning o`zi bu haqiqatni “Men 
kuylayman bu olam aro, mag`rur turgan xalqimni faqat”, - deb qayd etgan edi. 
Chindan ham, shoir o`z ijodida bu mavzuga qayta-qayta murojaat etadi va har gal 
bir-biridan nodir, go`zal asarlar yozib, O`zbekiston va o`zbek xalqi hayotining 
yangi-yangi 
qirralarini 
ochib 
beradi. 
Kishilarimizning 
mehnatsevarlik, 
insonparvarlik, vatanparvarlik, bunyodkorlik, bag`rikenglik singari xislatlarini 

---

maftun bo`lib tasvirlash orqali xalqimizning yaxlit umumlashma obrazini yaratadi. 
O`zbek xalqining milliy xarakterini mehr-muhabbat va g`urur bilan chizib beradi: 
Yulduzlar, bilmaysiz mening xalqimni, 
 
Bundayin zahmatkash yer yuzida kam, 
 
Elda tinim bordir, unda tinim yo`q, 
 
Shunday ishparastdir, u munisginam. 
Shoir ijodida shodlik va quvonch tuyg`usi, ko`pincha tashvish, dardi alam 
tuyg`usi bilan uzviy birlikda namoyon bo`ladi. Shoir xalqimizning halol ishlab, 
halol yashayotganidan qanchalik shodlansa, ba‟zi kishilarimizda muhabbat, 
to`g`rilik va sadoqat yo`qolib borayotganidan shunchalik tashvishlanadi, iztirob 
chekadi. Shoirning o`z ona xalqi taqdiriga dil-dilidan achinib, ko`pincha, 
“Qarshingda hasrat o`yga tolaman, qachon xalq bo`lasan sen, ey olomon ?! ”- deb 
nido qilish ham ana shundan dalolat beradi. “Qo`riqxona”, “Dengizga”, “Saraton” 
kabi she'rlar ham shoirning mehnatkash xalqqa cheksiz mehr-muhabbatidan, uning 
xalq dardu g`amiga malham bo`lishiga butun borlig`i bilan intilganidan nishona 
bo`lib, ularda xalq qismatiga doir tuyg`ullar tug`yoni yorqin ifodalanadi. 
“Qo`riqxona” she'rida shoir faqat noyob bo`lib qolgan, hatto, butunlay yo`qolish 
darajasiga borib yetgan o`simligu jonivorlariga emas, balki mehr-muhabbat, 
sadoqat, to`g`rilik, halollik va adolat singari insoniy fazilatlarini ham ko`z 
qorachig`iday avaylab-asrashga chaqiradi: 
Insof yo`qolmasin, o`rang mustahkam, 
To uni yuzsizlik etmasin xarob, 
Esgullikni asrang, olamda u ham, 
Tojdor turna kabi bo`lmasin kamyob, 
Oqibatni asrang, oqibat go`yo, 
Achchiqdan qaydadir topmasin zavol, 
Hayoni asrangiz kuymasin hayo, 
Otashga duch kelgan polapon misol, 
Vijdonni asrangiz har nedan ortiq, 
Yagona zaminni asragansimon, 
Bolalardan qolgan bu noyob tortiq, 
Toki avlodlarga yetolsin omon. 
Abdulla Oripovning “Ayol” she'rida ham axloq-odob va vijdonga doir, 
muhim g`oya juda ta‟sirli qilib ifodalanadi. Bu asarda urush tufayli o`n gulidan bir 
guli ham ochilmasdan 19 yoshida beva qolgan kelinchakni ko`z ochib ko`rgan 
eriga sodiqligi, samimiyat bilan tasvirlanadi. She'rda erga sadoqatli ayolning 
matonati, sabru qanoat tuyg`usidan mahrum ba‟zi ayollarning besharm xatti-
harakatlariga qarama-qarshi qo`yiladi. Bu qiyosiy tasvir beva kelinchak obrazining 
yanada ulug`vorlik kasb etishida muhim rol o`ynagan. 
Nazokat paytimas yaqinroq keling, 
Buyuk zot qoshida aylangiz salom, 
Shu sodiq bevaga sajdalar qiling, 
Shu sodiq bevaga aylang ehtirom. 
Abdulla Oripov xalqimizga xos ezgulikni, yuksak odob-axloqni ulug`lashda, 
uzoq va yaqin o`tmish mavzulariga ham murojaat qiladi. Xalqimizning o`tmishini, 

---

ajoyib an‟analarini o`ziga xos milliy xususiyatlarini, urf-odatlarini ixlos bilan 
tasvirlab, ulardan hozirgi kun muammolarini hal qilishda mohirona foydalanadi.
Abdulla Oripovning “Yozajakman” she'rida