Badiiy so’z qudrati

BU - MEN TUG'ILGAN TUPROQ

Bu - men tug'ilgan tuproq. Ha, men tug'ilgan tuproq

Tog'lar ko'm-ko'k adirlar, daryolar, cheksiz qumloq.

Bo'ronlar qamchilashar, yomg'irlar tomchilashar,

Qishda qalin qordan oq, kuzda-chi, paxtadan oq.

Taqvodorday cho'k tushib, peshonamni qo'yaman,

Onam kabi o'paman, qalb mehriga to'yaman.

Kayxisray qilichidan kesikbosh bobom xoki,

Kim noxos oyoq qo'ysa, haqoratga yo'yaman.

Bu - men tug'ilgan tuproq. Bu – men yo'g'rilgan tuproq,

Ko'klam gohi serjala, yoz qurumsoq va qurg'oq.

Terak bo'yi jarlardan suv tortar bobodehqon,

Bug'doy ham, juvari ham bo'liq, ko'm-ko'k, serboshoq.

Taqvodorday cho'k tushib peshonamni qo'yaman.

Suygulimday quchaman, jamoliga to'yaman.

Chingiz o'qiga uchmish olis bobom xoki bu,

Kim ko'zga ilmay boqsa, kamchilikka yo'yaman.

Bu - men tug'ilgan tuproq, bu - men ulg'aygan tuproq,

Daralari jannatiy, tog' sirtlari ko'k yayloq.

Qumloqlarida hatto suruv-suruv qo'y-qo'zi,

Guldor, naqshin qorako'l yetti ranglik, yarqiroq.

Bir farzandday cho'k tushib, peshonamni qo'yaman,

Kun o'tmay sog'inaman, o'pib-o'pib to'yaman.

Oq poshshoning to'pidan abjaq bobom xoki bu,

Oq poshshoni eslatsang, yovuzlikka yo'yaman.

Bu - men umr ko'rgan tuproq, men bobo bo'lgan tuproq,

Suv bo'ylari tutzorlar cho'zilmish yiroq-yiroq.

Ipak ham, bol ham bunda marmar ham, oltin ham mo'l,

Ko'mir ham, sharob ham bor, gurunch - sadaf misol oq.

Bir askarday cho'k tushib, peshonamni qo'yaman.

Fidoyiman, shaydoman, o'pib-o'pib to'yaman.

Erk deya shahid ketgan o'g'lonlarning xoki bu,

Kim noxos o'qraysa ham ko'zlarini o'yaman.