Badiiy asarlar

BESHINCHI BOB
1. Husayn Boyqaro butun lashkari bilan Janushon va Isfaroin degan mavzelar o’rtasida chodir tikkan edi.
2. Mirzo Yodgor-Temur avlodidan bo’lgan yosh shahzoda. Erka o’sgan, ziynatli hayotning lazzatiga, ishq, may musiqiy olamining yoqimli, orombaxsh hislariga berilgan yigitcha edi.Davlat ishlarida tadbirli ayol va bilimli, oqila hisoblangan ammasi Poyanda Sultonbegim uni Xuroson taxtiga kurashga undaydi.
3. G’ururlangan shahzoda Jurjon hokimi Amir Zohid Tarxiyning ustiga yurish qilib, Jurjonni qo’lga kiritadi.
4. Zulnun Arg’unbek-oz so’zlovchi, soda bahodir.
5. Jirong’orga(o’ng tomo) Valibekni, Mirzoyi KIchik ham Islim Barlosni sardor belgiladi.Birong’orga(so’l tomon) Amir Badriddinni sardor qildi. Hirovul(oldingi qism)ni Shayx Temurga, Zulnun Arg’unbekka topshirdi.
6. Ahmadali Barlos-Mirzo Yodgorning sardori.
7. SHirim qorovul shoir tevaragini maxsus posbonlar bilan qo’riqlaydi.
8. Boboali-Navoiyning sadoqatli navkari, barvasta qomat, aqlli, boadab yigit edi.
9. Husayn Boyqaro Sartoq o’langidan Soqilmon dashtiga o’tdi Naratog’ga keldi, O’g’ruq qal’asini saqlashni mo’ljalladi. Nihoyat Maymana shahriga o’zini urdi.
OLTINCHI BOB
1. Mirza Yodgor Hirotga kelganda oy Mushtariyda edi, ertasi kuni Bog’i Zog’onda qaror topdi.
2. Sultonmurod Dildorni o’ylab: Chashm agar in astu abro’ inu nozu ishva in,
Alvido, ey aql-u donnish, alvido, ey ilm-u din.
(Agar ko’z va qosh shunday bo’lsa, noz-u ishva shunday bo’lsa, u vaqt aql-hush bilan, ilm va din bilan xayrlashmoq kerak.(Kamol Xo’jandiy))
YETTINCHI BOB
1. Maymananing Chahor bog’ida Husayn Boyqaro yashaydi.
2. Tog’kun degan mavzeda Husayn Boyqaro kata majlis tuzdi.
3. Pilpoyon degan mavzeda unga Muhammad Arlot, Amir Sarbon qo’shildi.Boyqarosakkiz yuz ellik suvoriysi bilan Murg’ob suvi bo’ylab yurib ketdi.
4. Bobo Xoki-mashhur darvesh, bir tog’ning g’ori ichida yashar edi, sakson yoshga yetgan, chillakday oriq, ingichka va yelkasi turtib chiqqan.
5. Shirim qorovul o’zini Mehtarbot Yavdodan(Eski jangnomalarning qahramonlaridan afsonaviy josus) tuban hisoblamas edi.
6. Navoiy: Shoh mastu jaho xarob-u dushman pasu pesh!(Podshoh mast bo’lsa dunyo xarob bo’ladi, orqa-o’ngini dushman qoplaydi).