Badiiy asarlar

O’N IKKINCHI BOB
1. Darvesh- Binafshabog’dagi mashhur bog’bon. Bir vaqtlar Navoiyning “Fig’oniya” bog’chasida ishlaganlar, Jomiy oara-sira kelar, ko’chatlarni qanday o’tqazish to’g’risida so’zlardi.
2. Sohib Doro- Navoiyning yaqin xodimlaridan biri, o’qimishli va shoir edi.
3. Haydar- Navoiyning marhum tog’asining o’g’li, shoir unga o’g’lidek boqardi, yuragi g’uborsiz, rind tabiatli yigitcha.
4. Sultonali Mashhadiy- Xattotlarning sultoni.
5. Azhar Hirotiy- yozuv san’atida Sultonalining ustodi.
6. Mir Mirtoz-o’n kulgan savlatli olim, u yoshlikdan boshlab turli ilmlar bilan mashhur, shatranjga shunday o’chki, biror o’yinchi duch kelsa haddi bo’lsin qochishga.
7. Xo’ja G’iyosiddin Dehdor- o’rta yoshli qotma, ko’zlari sho’x, ozarbayjonlik olim, har qaysi fanda qizg’in va maroqli suhbatlashadi, juda ta’sirli ovozi bilan ashula aytadi, qissaxonlikka boshlaganda, hayratdan hammaning og’zi ochiladi, mohir oshpaz, mislsiz taqlidchi.
8. Shoir Sadir – kotib hamisha mast-alast edi-na harakatida, na so’zida tabiiylik bor.
9. Shayx Husayn-jarroh.
10. “It hurar, karvon o’tar”-Navoiy.
11. Navoiy Jomiyning oldiga kelishda Sa’diddin Koshg’ariyning mozori oldida otdan tushdi.
12. Abdurahmon Jomiy-oltmish yoshlarga kirgan, lekin hali tetik chol, she’ri, ilmiy asarlari bilan ovozasi uzoqlarga ketgan ulug’ shoir, olim va mutafakkir, sodda va kamtar.
13. Yosh farqiga qaramay, tarixning egiz farzandlari- Navoiy va Jomiy edi.
O’N UCHINCHI BOB
1. Navoiy sozining ovozasi bir yoqdan Qozonga , ikkinchi yoqdan Xo’tan va Koshg’argacha yetibdi.
2. To’g’onbek- egnida zarrin yoqali ko’k shohi chakmon, boshida mo’g’ulcha qalpoq, belida rang-barang toshlar qadalgan serbar kamar, qo’lida kumush bandli qamchi. U podshohning sevikli o’g’li Muzaffar Mirzoning yigitlari qatoriga Majididdinning yordami bilan kirib olgan.
3. Mahd ulyo- Xadichabegimning unvoni.