B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

hayotbaxsh  ta’limoti  madadkordir.  Alisher  Navoiy  she’riyatida,

 

jumladan, tahlil qilinayotgan qit’ada majoz va nazmiy san’atlar vositasida

 

badiiy  mushohada  yuritish  mayli  baland.  Aksariyat  hollarda  so'zlar

 

zulma’naynlik  (ko'p  ma’nolilik)  fazilatiga  ega.  Shuning  uchun  ular

 

mohiyatini  darrov  payqash  dushvor.  Navoiyona  misralar  mag'ziga

 

chuqur  mulohazasiz  yetish  imkondan  tashqaridir.  Shunday  fazilat

 

yuqoridagi  va  quyida  ko'chiradiganimiz  qit’ada  ham  yorqin  ko'zga

 

tashlanadi:

Ko‘rmasa  husni majozi ichra juz haq sun’ini,

Oshiqekim,  bo'lsa ishq atvori ichra pokboz.

Zohido,  bu  ishqdin  man*  aylamas oshiqnikim,

Gar sen idrok aylasang,  ayni haqiqatdur majoz.  (6.512-513)