Қарақалпақ халық ертеклери

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Қыз: Жигит: Қыз:

Қарасам Қусхананың таўы бар, Ойнайды баўрайында ақша кийик, Қара атлы, қара тонлы, қара жигит, Сен ӛзиң қайдан келдиң түсиң суўық. Ер – анадан, ат – бийеден, Нар тайлақ туўа бермес ҳәр түйеден, Қарындас мениң немди сорайсаң сен, Мен ӛзим келип турман ол дүньядан. Таўдан жүрип таза гүл тердиңиз бе? Атлар шаўып жалларын ӛрдиңиз бе? Әкемниң ӛлгенине кӛп жыл болды. О дүньяда әкемди кӛрдиңиз бе?

Жигит: Қыз: Жигит:

Таўдан жүрип таза гүл тере алмадым, Атты шаўып рәҳәт кӛре алмадым, Жети дозақ, сегиз бейишти мен аралап, Ол жерде әкеңизди кӛре алмадым. Ҳәр кимде болады екен түрли дәртлер, Мениң айтқан гәпимди халқым жӛнлер, Есимде жоқ әкемди еске салдың, Енди мениң әкемди тирилтип бер. Ҳәр кимде болады екен түрли дәртлер, Сениң айтқан гәпиңди халқың жӛнлер, Әкеңниң ӛлгенлигин еске алсаң, Қолыңды жай руўхына аллаҳ акбар. Таўдан жүрсең таза гүл терилгени, Атлар шапсаң жаллары ӛрилгени, Әкең ӛлсе шешеңди күйеўге бер, Сонда сениң әкеңниң тирилгени.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Шопанның хийўалы қыз бенен айтысы:

Жигит: Қыз: Жигит: Қыз:

Кӛкең келди дегенде кӛкең келди, Қоразлардың ишинде дәкең келди, Қызық-қызық қосықтан айт шайыр қыз, Тәреп болып айтыспаққа ағаң келди. Бүлбиллердиң қонғаны гүл болады, Әлемдеги бар сӛзди тил биледи, Тәреп болып келипсиз айтшы ағай, Шайырлығыңды бул жерде ким биледи? Қосық айтсам барлығын күлдиремен, Жүйрик тайды қонаққа миндиремен, Қызық-қызық жуўаптан айт шайыр қыз, Шайырлығымды мен сонда билдиремен. Тақыядағы нағышты тартып бериң, Қара нарға жүгиңди артыппедиң,