Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Geografiya olimining: «Yo‘g‘-e!» deb qichqirib yuborishi va bunga Talkavning ishonch bilan bosh sil-kitib javob berishi sayohatchilarni ham juda qiziqtirdi.

— Nima ekan?— deb so'radilar ular, Paganeldan.

— Osmondan tushgan o‘t,— deb javob berdi ge­ ografiya olimi.
— Nima? Yashin shunchalik qirg'in qilibdimi? — dedi Tom Ostin. — Besh yuz boshli qoramol podasini o‘ldirsa-ya!

— Talkav shunday deyapti, u yanglishmaydi. Uning izohiga men ishonaman, chunki pampaslarda momaqaldiroq juda dahshatli bo'ladi. Ishqilib, biz ham uning qahriga uchramasak bo‘lgani!

— Kun juda isib ketdimi, — dedi Vilson.

— Termometr soyada o'ttiz daraja issiqni ko‘rsa-tayotgan bo‘lishi kerak, — deb javob berdi Paganel.

— Bu meni ajablantirmaydi, — dedi Glenarvan,— men a’zoyi badanimda elektr zaryadlari jimirlayot-ganini sezib turibman. Lekin bunday issiq uzoq davom etmasa kerak.
— Aksincha,— dedi Paganel,— ufqda qilt etgan tutun ham ko‘rinmagandan keyin havo o‘zgarar deb umid qilishga hech qanday asosimiz yo‘q.

— Ana shunisi yomon-da, — dedi Glenarvan, — otlarimiz jaziramada issiqlab ketdi. Sen-chi, o‘g ‘lim, isib ketmayapsanmi? — deb so'radi u, Robertdan.

— Yo‘q, ser, — deb javob berdi bola, — men is-