Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Xuddi shu payt bolaning:

— Xayr! — degan tovushi eshitildi.

Glenarvan bilan Talkavning ko‘zi oldidan Taukaning yoliga mahkam yopishib oigan Robertning qorasi lip etib o‘tdi, — u bir lahza ko‘rindi-yu, qorong‘uda ko‘zdan g ‘oyib bo'ldi.
— Robert! Sho‘rlik bola! — deb qichqirib qoldi Glenarvan.
Lekin uning tovushini yonida turgan hindú ham eshitmadi. Dahshatli uvullash yangradi; qizil bo‘rilar qirga qochgan ot ketidan quvib, g‘arbga qarab o‘qday ucha ketdi.

Talkav bilan Glenarvan ramadadan chopib chiqdi-lar. Qirga yana jimlik cho‘kdi; faqat qoron-g‘u tunda uzoqdan to‘lqinsimon chiziq elas-elas ko‘rinardi.

Esini yo'qotib qo'ygan, nima qilishini bilmay, zo‘r berib qo'lini qirsillatayotgan Glenarvan yerga yiqildi. U Talkavga qaradi. Talkav odati bo‘yicha xotirjamlik bilan jilmayib turardi.
— Tauka. Yaxshi ot. Jasur bola. Qutulib ketadi, — dedi hindú, so'zlarini bosh silkitib tasdiqlab.
— Yiqilib tushsa-chi? — dedi Glenarvan.

— Yiqilmaydi!

Talkav shunchalik ishonganiga qaramay, Glenarvan zo‘r tashvish ichida tong ottirdi. U bo‘ri-larning g'oyib bo'lishi bilan o‘zi xavfdan qutulganini o‘ylamasdi ham. Glenarvan Robertni axtarishga jo‘namoqchi bo‘ldi. Lekin Talkav bunga yo‘l qo‘yma-di. Mana bu otlar bilan Robertni quvib yetishga umid qilib bo'lmaydi, Tauka bo‘rilar quvganidan allaqachon qochib qutulgan, uni qop-qorong‘u qirdan axtarib to-pishning iloji yo‘q, dedi u. Xullas, hindú ertalabgacha kutish kerak, tong otgandan keyin esa Robertni ax­ tarib yo‘lga chiqamiz, demoqchi bo‘lardi.
Ertalab soat to‘rtda tong yorishib, ufqda yig'ilgan quyuq turnan oqarib kela boshladi.