Anklav (lotincha: inclavatus – „yopiq“ va „clavis“ – „kalit“) – boshqa davlat hududdagi yer. Anklav

So‘x faktori davlat elitalari qo‘lida “siyosiy instrument” bo‘lib qolganiga doir taxminlar ham yo‘q emas. Bu haqda nima deya olasiz?
— Men bunday konspirologik farazlarga qo‘shilmayman. Har qaysi sohada bilim va mahorat birlamchi ahamiyatga ega. Siyosiy texnologiyalarni ham uquvi bor insonlar ishlatgani ma’qul. Siyosat bilan duch kelgan kishi shug‘ullanmasligi kerak. Aks holda, oxiri voy bo‘ladi.
Inkor etmayman, Qirg‘izistonda rahbariyatning tez-tez o‘zgarishi chegaraviy muammolarni biryoqlama qilishga imkon bermadi. Zotan, davlatlararo munosabatlarga doir masalalar yuzasidan optimal kelishuvga erishish uchun kelishadigan sub’ektning o‘zi aniq bo‘lishi kerak. Siyosiy beqarorlik sharoitida esa buni amalga oshirish nihoyatda mushkul.
Yana bir gap. Bahsli hududlar bo‘yicha nafaqat prezidentlar, balki quyi pog‘ona rahbarlari ham faollik, tashabbuskorlik ko‘rsatmog‘i darkor. Chunki minglab insonlar taqdiriga daxldor bo‘lgan mintaqaviy mammolarga markazdan turib qarash boshqa, hammasini joyida turib xulosa chiqarish boshqa.
— O‘zbekiston va Qirg‘iziston liderlari mart oyida chegaraviy masalalar bo‘yicha bir to‘xtamga kelganini ma’lum qildi. Sadir Japarov administratsiyasi mazkur jarayonni oxirigacha olib borishiga qanchalik ishonch bor?
— Men bunga qattiq umid qilyapman. Lekin bir narsani e’tiborga olish kerak, Sadir Japarov prezident lavozimiga yaqindagina kirishdi. Uning komandasi hali yangi. Muammo yechimiga faqat davlat rahbari xohish-istak bildirishi yetarli emas. Anklav hududlar bilan bog‘liq vaziyatni ichdan o‘rganish, his qilish kerak. Harqalay, tomonlar bu masalada yakdil ekani, kuchli siyosiy iroda ko‘rsatayotgani katta gap.
Ilgari mana shu istak ham yo‘q edi, menimcha. Real istak bilan birga, real imkoniyatlar ham bo‘lmagandir, ehtimol.
Hozirda Qirg‘iziston bilan davlat chegaralarini delimitasiyalash jarayonlari to‘liq yakuniga yetkazildi. Lekin bu chegalar faqat xaritada belgilab olinganini anglatadi. Navbatda demarkasiyalash jarayoni turibdi, ya’ni chegaralar amalda belgilab olinishi kerak. Buning ham o‘ziga yarasha qiyinchiliklari bor. Harqalay, uzoq yillik orzular tez fursatda ro‘yobga chiqishiga ishonchim komil.