Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

— shamolga aylantirishga qodir. Zero, Uning yolgʻiz oʻzi Olam olti kunlik Ijod 

jarayonida Buyuk Ijod mahsuliga aylanishini tushunardi. 

 

Boʻzbola Olam Qalbiga uygʻunlashdi va koʻrdiki, Olam Qalbi — Tangri Qalbining bir 

boʻlagi, xolos, Tangri Qalbi esa uning oʻzining qalbi. Va, demak, u moʻ'jizalar yaratishga 

qodir. 

Oʻsha kuni samum har qachongidan-da kuchli esdi. Shamolga aylangan boʻzbola va bu 

shamolning butun qoʻnalgʻani yer bilan yakson qilguday quturib, kimsan qabila 

boshligʻining oʻzini maydonga chorlagani haqidagi rivoyat avloddan avlodga oʻtib 

yuradi. 

 

Shamol tingach, hamma boʻzbola turgan joyga qaradi, biroq u yoʻq edi. U qoʻnalgʻaning 

narigi boshida, yarmi qumga koʻmilgan qoʻriqchining yonida oʻtirardi. 

 

Sehrli Kuch hammani qoʻrqitdi. Faqat ikki kishi kuldi: shogirdidan koʻngli toʻlgan 

Alkimyogar va qabila boshligʻi — u boʻzbolaning Tangri taolo qudratini anglaganini 

tushundi. 

 

Ertasi kuni u Santyago bilan Alkimyogarni toʻrt taraflaring ochiq, deya qoʻyib yubordi, 

ularni kuzatib qoʻyish uchun jangchilaridan birini qoʻshdi. 

 

Ular otda kun boʻyi yoʻl bosishdi, qosh qoraya boshlaganda esa Alkimyogar jangchini 

ortiga qaytardi va egardan tushdi. 

— Naryogʻiga yolgʻiz oʻzing ketasan, — dedi u Santyagoga. — Ehromlargacha uch 

soatli yoʻl qoldi. 

— Rahmat senga, — javob qildi boʻzbola. — Sen meni Umum Tiliga oʻrgatding. 

— Men senga oʻzing biladigan narsani eslatdim, xolos. 

 

Alkimyogar koptlar ibodatxonasining darvozasini taqillatdi. Qora libosda ruhoniy chiqib 

keldi, ular koptchada qisqagina nima haqdadir gaplashib olishdi va Alkimyogar 

Santyagoni ichkariga taklif qildi. 

— Seni menga yordam beradi, deb aytdim. 

 

Ibodatxona oshxonasida Alkimyogar oʻchoqqa oʻt yoqdi. Ruhoniy bir boʻlak qoʻrgʻoshin 

olib keldi va Alkimyogar qoʻrgʻoshinni temir idishga solib, olovga qoʻydi. Qoʻrgʻoshin 

erigach, u choʻntagidan sariq shisha tuxum chiqardi, undan toʻgʻnogʻichning boshiday 

boʻlakchani ushatib mumladi va erigan qoʻrgʻoshinga tashladi. 

 

Suyuqlik qonday qizil tusga kirdi. Alkimyogar qozonchani olovdan oldi va sovushi 

uchun chetga qoʻyib, ruhoniy bilan sahrodagi urush haqida gurunglashdi. 

— Uzoq davom etar-ov, deb qoʻrqaman, — dedi u. 

 

Ruhoniy afsuslandi: urush bois karvonlar qachondan beri Gʻizoda turib qolishdi. «Bari 

---