Alisher navoiyning “Majolis un- nafois” asarini o`rganish

“Majolis un-nafois” muqaddima, sakkiz majlis va xotimadan iborat.

• “Majolis un-nafois” muqaddima, sakkiz majlis va xotimadan iborat.
• Muqaddimada asarning yozilish sabablari bayon etiladi.
• Tazkiraning tuzilish tamoyillariga ko`ra sakkiz majlisning uchga bo`lib tasnif etish mumkin:
• 1.I-III majlislar.Bunda nomlari keltirilgan shoirlar bilan Alisher Navoiyning uchrashgan-uchrashmagani, ular bilan muloqotda bo`lgan-bo`lmagani asos qilib olingan.
• 2. IV-VI majlislar. Bu fasllarda she’riyatiga daxldor shaxslar-fozillar, mirzozodalar hamda Xurosondan tashqari huqudlarda yashovchi fozil donishmand kishilar haqida ma’lumot beradi.
• 3. VII-VIII majlislari. Yettinchi majlisda she’r hamdanazmga mayli yuksak bo`lgan Amir Temur va temuriy shahzodalar xususidagi mulohazalarga o`rin berilgan bo`lsa, sakkizinchi majlis to`laligicha Sulton Husayn Boyqaroga bag`ishlangan.
• Asarda XV asrda yashab, turkiy va fors-tojik tilida ijod etgan zullisonayn shoirlar haqida ma’lumot beradi.
• Asarda davr adabiy muhiti har tomonlama mufassal yoritilganidan dalolat beradi.

• Alisher Navoiy bu asarni yozishdan ko‘zlagan maqsadini asar muqaddimasida quyidagicha bayon etadi: ―…bu xujasta zamon va farxunda davron shuaro va xushta‟blarikim, Sulton Sohibqiron (ya‟ni Husayn Boyqaro – S.G‟.) yumni davlatidin va natijai tarbiyatidin she‟rning ko„prak uslubida, bataxsis g„azal tavrida barchadin dilosoroq va nishot afzoroqdur, tarkibi salosat va latofatin burung„ilarga yetkuradurlar va ma‟ni nazokat va g„arobatin ulcha sharti bor, bajo kelturadurlar, otlari ul jamoat zumrasida (ya‟ni avval o‟tgan shoirlar qatorida – S.G‟.) bo„lmoqdin mahrum va so„zlari ul tartib va qoidada noma‟lum uchun shikasta xotirg„a va sinuq kungulg„a andoq keldikim, bir necha varaq bitilgay va bu asr shuarosi bila bu davr zurofasi otin anda sabt etilgay, to bu niyozmandlar ham burung„i shuaro akobiri zaylida mazkur bo„lg„aylar va bu payravlar ham ul rahbarlar xaylig„a qo’shulg’aydur„aylar”.