Айзек азимов коинот оқимлари

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
тушдилар. Теренс юмшоқ, гидравлик пружинали ўриндиққа 
жойлашганига қарамай бутун вужуди билан кема титрашини 
ҳис қиларди. Боши айланарди. 
— 
Таёқни олинг. Тез! Ҳар бир сония ҳисобда, эҳтиёт эшик 
орқангиздан ёпилади. Бизни кутиб турганлар асосий эшик нега 
очилмаётганига беш дақиқалардан сўнг ажаблана бошлайдилар, 
яна беш дақиқа бу ерга киришга кетади, яна беш дақиқа эса 
сизни топишга сарф бўлади. Ихтиёрингизда ўн беш дақиқа бор: 
сиз бекатдан чиқиб машинага ўтиришга улгуришингиз лозим... 
Теренс Сарк кузинннг совуқ ҳавосини ҳис қилди. У ушбу 
совуқ иқлимда йиллаб яшади, лекин Флоринанинг иссиқ ва 
юмшоқ оби-ҳавосида буни унутибди. Тўсатдан миясида 
хотиралар жонлана бошлади, гўёки у сквайрлар сайёрасини тарк 
этмагандай эди. 
Лекин Теренс ҳозир қочоқ эди, унга сквайрни ўлдиришдек 
буюк жиноят тамғаси босилганди. 
Унинг кемадан чиққанини ҳеч ким кўрмадимикан? 
Теренс қалпоқчасига қўл теккизиб қўйди — у бошини 
қулоқларигача беркитиб турарди. Бўйнига осиғлиқ ялтироқ ва 
текис медальонга назар ташлади —уни Ҳенро алоҳида белги 
сифатида берганди. Транторликлар худди шу медальон орқали 
уни таниб олишлари керак. 
Теренснинг уни ечиб ташлаб, қандайдир бошқа кемага 
амаллаб чиқиб олиш имкони бор эди. У Саркни бир амаллаб 
тарк этиши мумкин. Бир амаллаб қутулиб қолиши ҳам эҳтимол. 
Бироқ, ҳаммаси "амаллаб"! Охирги нуқтага етганини у 
қалбан ҳис қиларди. Ҳа, Ҳенро тўғри айтди: ё Трантор, ёки 
Сарк! У Трантордан чўчир ҳамда нафратланарди, лекин ўзга 
иложи йўқ: у асло Саркни танлай олмайди. 
— 
Ҳей, менга қаранг! — ёшгина аёл ҳашаматли машина 
деразасидан унга қараб турарди. — Бу ёққа келинг. 
Теренс яқинлашди. 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
122

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
— 
Сиз ҳозиргина қўнган кемада келдингизми?
У сукут сақлашни лозим кўрди. 
— 
Нега индамайсиз? 
— 
Ҳа... — деди зўрға Теренс. — У ҳолда ўтиринг. 
Аёл машина эшигини очди. Машннанинг ички қисми яна 
ҳам ҳашамдор эди. 
— 
Сиз бошқарув гуруҳиданмисиз? 
“ 
Синаяпти!”, ўйлади Теренс. Шунинг учун хотиржам жавоб 
қилди: 
— 
Сиз менинг кимлигимни биласиз. — Қўллари билан бир 
сониягина медальонга ишора қилди. 
Машина кескин бурилди. 
Қўриқланаётган дарбоза яқинида Теренс юмшоқ, кирт 
ғилофли ўриндиққа сингиб кетай деди. Лекин хавотирга ўрин 
йўқ эди. Унинг нажоткори хотиржамона буйруқ берди: 
— 
Бу киши мен билан кетяпти. Мен Самия Файф қизи 
бўламан.
Ҳориб-чарчаб турган Теренсга бу сўзларнинг маъноси кеч 
етиб борди. У жонҳолатда олдинга интилганида машина 
экспресс-йўл бўйлаб соатига юзлаб милни ташкил қилувчи катта 
тезликда учиб борарди. 
Уларнинг чиқиб кетишганини бекат майдонида турган ишчи 
кўрди. Ва ўша заҳотиёқ камзули ёқасига бир нималар деди. Кўп 
ўтмай бекатдан ташқарида кетаётган машинадаги Трантор 
хуфияларидан бири шеригига алам билан юзланди: 
— 
Медальонли киши ҳозиргина ҳашаматли машинада 
бекатни тарк этибди. Машина олийзот хоним Самия Файф 
қизиники экан. Биз чапак чалиб қолаверибмиз. О, Буюк Коинот, 
энди нима қиламиз? 
— 
Таъқиб қилаверамиз. 
— 
Бироқ, олийзот хоним... 
— 
У менга ҳеч ким эмас. Сенга ҳам шундай бўлиши лозим. 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
123

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
Йўқса, бу ерда нима қилиб юрибсан? 
— 
Сквайрлар қотили хоним билан бирга кетаётгани аниқ 
эмас-ку. Балки, бу бизни кузатиш жойнмиздан кетишимиз учун 
қилинган найрангдир? 
— 
Файф бизни йўқотиш учун ўз қизини юбормайди. Бир 
гуруҳ назоратчилар бемалол етади. 
— 
Балки у Самия эмасдир... 
— 
Ким бўлишидан қатъий назар, олға! Тезроқ! Яна тезроқ!.. 
***
— 
Сиз билан гаплашиб олишим керак, — деди қиз. 
— 
Мен тайёрман. 
— 
Сиз қотилликда айбланаётган флориналикни олиб келган 
кемадансиз-а? 
— “
Ҳа”, дедим-ку. 
— 
Жуда соз. Мен сизни бу ерга ҳеч ким ҳалақит қилмаслиги 
учун олиб келдим. Айтингчи, флориналик йўлда сўроқ 
қилиндими? 
“Бундай соддалик ёлғондан бўла олмайди”, ўйлади Теренс. 
Самия ҳақиқатдан ҳам уни танимайди. 
У эҳтиёткорона жавоб 
қилди:
— 
Ҳа. 
— 
Сиз сўроқда иштирок этдингизми? 
— 
Ҳа. 
— 
Яхши. Мен шундайдир, деб ўйлагандим. Айтгандай, нега 
сиз кемани шошилинч тарк этдингиз? 
— 
Мен махсус ахборот олиб боришим керак... 
У яна нима дейишни билмай каловланди. Қиз дарҳол бу 
гапни илиб олди. 
— 
Менинг дадамгами? Хавотир олманг. Мен сизнинг 
ёнингизни оламан. Буйруғимни бажарди, дейман. 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
124

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
— 
Майли, хоним. 
Унинг “хоним” деб айтган сўзи, ҳаттоки ўзини ҳам ҳайратга 
солди. Қиз, мамлакатдаги энг олийзотлардан эди, ўзи эса 
флориналик. Лекин назоратчиларни ўлдира олган одам осонлик 
билан сквайрларни асфаласофилинга жўнатиши мумкин, бу 
ишни бажарган кимса эса ҳеч чўчимай олийзот хоним юзига тик 
боқа олади. 
У қизга синовчан ва ўткир нигоҳ ташлади. 
Қиз гўзалликда беқиёс эди. Бундай чиройдан баҳраманд 
бўлиш учун бутун ҳаётини қурбон қилса ҳам арзирди. 
Шу дақиқада, у сквайрни ўлдириш унча катта жиноят 
эмаслигини англади. 
У нима қилаётганини ҳам билмай қолди. Қизнинг нозик 
навниҳол танаси унинг қучоғига тушди. У қаршилик кўрсатишга 
уриниб, бир сониягина қичқиришга улгурди холос. Теренс ғунча 
лаблардан чиқаётган оҳни ўз лаблари билан ўчирди... 
Машинанинг эшиги очилиб, Теренснинг орқасига совуқ 
шабада уфурганда, қизнинг қўллари унинг елкаларини қучиб 
турарди. 
Жаҳлдан тутоққан сарклик Теренсни машинадан тортиб 
чиқарар экан, Самия индамай, оғзини очганча ҳайратда қотиб 
қолди. 
— 
Шундай қиз шунга йўл қўйса-я, — ғўлдиради сарклик. — 
Йўл қўйса-я... 
Самия беҳолгина четга сурилди-да, юзларини икки қўли 
билан чангаллаб олди, ранги оқарди. 
— 
Қизни нима қиламиз? 
— 
Ҳеч нарса. 
— 
У бизни кўрди-ку. Биз бир миль юрмасимиздан, бутун 
сайёра орқамиздан изга тушади. 
— 
Сен олийзот хонимни ўлдирмоқчимисан? 
— 
Йўқ. Лекин, биз унинг машинасини бузиб қўйишимиз 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
125

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
мумкин. Қиз яқин орадаги радиофонга етиб боргунча, биз 
қочишга улгурамиз. 
— 
Керак эмас, — хуфия машина ичига энгашди. — Хоним, 
менинг асло вақтим йўқ. Эшитяпсизми? 
Қиз ғиқ этмади. 
— 
Сўзларимни қулоғингизга қуйиб олинг. Бахтли 
дақиқаларингизда халақит қилиб қўйганим учун узр, бироқ мен 
сизнинг холатингизни стереофотоаппарат орқали суратга 
тушириб улгурдим. Англадингизми? — хуфия шеригига 
юзланди. — Хоним бу ҳақда ҳеч кимга ҳеч нарса айтмайдилар. 
Резидент, биз билан юринг. 
Теренс бўшашиб улар ортидан кетди. 
У машинадаги ранги оқариб, ғамгин бўлиб қолган чеҳрага 
қайта қарай олмади. Энди не бўлса ҳам, у мўъжиза яратди. У 
Саркнинг энг мағрур, энг гўзал хонимидан бўса олди, унинг 
нозик, юмшоқ ва ширин лабларининг ҳароратини туйди.