Айзек азимов коинот оқимлари

 
***
—
Менинг жиноятчи бўлганлигим ёлғон, — қайтарди Рик, — 
айниқса, агар менинг хизматим муҳимлигини ҳисобга олсак! 
Кетишим керак. Бошқа илож йўқ. Фабрикани ҳам, қишлоқни 
ҳам тарк этишим ва ўзим ҳақимда кўпроқ билишга интилишим 
шарт. 
—
Рик! Бу хавфли! Сен Ҳеч Нимани тадқиқ қилган бўлсанг 
ҳам, ўз ҳақингда кўпроқ билишга интилишингнинг нимаси 
муҳим? 
—
Нега десанг, яқинда мен яна бир нарсани хотирладим. 
—
Нимани, нимани эсингга туширдинг? 
—
Айтмайман, —пичирлади Рик. 
— 
Сен буни кимгадир айтишинг лозим. Йўқса, унутиб 
қўйишинг мумкин. 
Рик қизнинг қўлларини ушлади. 
—
Гапинг тўғри. Сен ҳеч кимга айтиб қўймайсанми, Лона? 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
18

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
Ҳар эҳтимолга қарши, ёдингда сақлаб юрасанми? 
—
Албатта, Рик. 
Рик атрофга боқци. Дунё гўзал эди. Валона қачонлардир бу 
ердан, бир неча миль нарида жойлашган Юқори Шаҳарда ёниб 
турадиган каттагина ёзувлар борлигини айтганди: 
“Флорина — бутун галактикадаги энг гўзал сайёрадир”. 
Ҳозир атрофга қараркан, у ўша ёзувнинг ҳақиқатлигига 
ишонч ҳосил қиларди.
— 
Эсимга тушган нарса жуда даҳшатли. Лекин, ҳаммаси 
тўғри, шу пайтгача янглишганим йўқ. Буни мен кечқурун 
эсладим. 
— 
Ростданми? 
У даҳшат билан қизга тикилди: 
— 
Бу сайёрада ҳамма ҳалок бўлади. Флоринада бирор тирик 
зот қолмайди. 
*** 
Мирлин Теренс қўнғироқ жиринглаганида, тахмондан 
фильм-китоб олмоқда эди. Резидент кўйлагининг ёқасини 
текислар экан, оҳиста эшикка яқинлашди. Унинг кийими 
сквайрларникига ўхшаш эди. Баъзан, у ҳатто ўзининг 
Флоринада туғилганини ҳам унутиб қўярди. 
Остонада Валона Марч турарди. У тиз чўкиб, бошини эгди 
— 
бу ҳурмат билан салом беришни билдирарди. 
Теренс эшикни ланг очди. 
—
Киравер, Валона. Ўтир. Ётиш вақти аллақачон ўтиб кетди-
ку! Назоратчилар сени кўришмадими? 
—
Менимча, йўқ, Резидент. 
—
Хафа кўринасан? Яна Рикни дебми? 
—
Ҳа, Резидент.
—
У ҳар доимгидек, катта қўлларини этаклари барига 
яширди, бироқ қизнинг кучли бармоқлари билинар-билинмас 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
19

---

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман) 
титраётганини Теренснинг назаридан четда қолмади. 
—
Бир бошдан бошла, — деди у оҳиста. — Қўрқма. 
—
Эсингиздами, Резидент, мен сизга келиб шаҳарлик доктор 
ва унинг нималар ҳақида гапирганини айтиб бергандим? 
—
Ҳа, Валона, эсимда. Мен билан маслаҳатлашмай, 
бунақанги ишларга қўл урма, деб буюрганим ҳам эсимда. Бу-чи, 
сенинг ёдингдами? 
Қизнинг кўзлари чақнади. Бу эслатманинг унга асло ҳожати 
йўқ эди, ўзи шундоқ ҳам Резидентдан қаттиқ чўчирди. 
—
Энди ҳеч ҳам бундай қилмайман, Резидент. Бир вақтлар 
Рик доим ёнингда бўлади, деб ваъда қилгандингиз. Ҳозир шуни 
эслатгани келгандим. 
—
Мен ваъдамда тураман. Демак, назоратчилар Рикни 
суриштиришибди-да? 
—
Йўқ. О, Резидент, ҳали улар суриштириши ҳам мумкинми? 
—
Йўқ. Бунга ишончим комил.
Унинг сабр косаси тўлиб борар эди.
—
Қани, Валона, гапир, нима бўлди? 
—
У ҳар хил нарсаларни эслаётганмиш. 
Теренс шаҳд билан олдинга интилиб, қизнинг қўлидан 
ушлаб олай деди. 
— 
Қандай нарсаларни? 
*** 
Теренс Рик топиб олинган кунни эслади. У қишлоқ четидаги 
канал бўйида бир қанча болаларнинг тўпланиб турганини кўриб 
қолди. Улар, "Резидент!, "Резидент!" деб қулоқни битиргудай 
қичқиришар ва қимирлаётган қандайдир оппоқ жонзотни 
кўрсатишарди. 
У ярим яланғоч, кап-катта эркак бўлиб, оғзидан сўлаклар 
оқар, оёқ-қўлларини бемақсад қимирлатар ва қандайдир 
маънисиз товушлар чиқарарди. Унинг кўзлари Теренснинг 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
20

---