Agrokimyo kirish

11.7.3. PIYOZNI O’G’ITLASH

475. 
     Piyoz ham tuproq muhitiga sezgir ekinlardan hisoblanadi (pH 6,0—7,0 bo’lganda yaxshi rivojlanadi). Vegetatsiya davri 90—105 kun. Ildiz tizimi kuchsiz taraqqiy etganligi sababli oziq moddalarni kam o’zlashtiradi. 100 s piyozbosh shakllanishi uchun 30—50 kg azot 11 — 15 kg fosfor va 30—40 kg kaliy saroflanadi.
     
476. 
     Oziq moddalar rivojlanishning dastlabki ikki oyida juda sekinlik bilan o’zlashtiriladi. Eng ko’p o’zlashtirilish piyozboshlar shakllanayotgan davrga to’g’ri keladi. Piyozga beriladigan mineral o’g’itlarning yillik me’yori rejalashtirilgan hosil va tuproqning oziq moddalar bilan ta’minlanganlik darajasini e’tiborga olgan holda, gektariga 100—150 kg azot, 100—150 kg fosfor, 75-90 kg kaliy qilib belgilash kerak. Ayni me’yorining 2/3 qismi shudgor ostiga va 1/3 qismi qo’shimcha oziqlantirish paytida beriladi. Azotning miqdori yuqorida keltirilgandan oshib ketsa, piyozning o’sish davri cho’ziladi, vegetativ massasining miqdori ko’payadi, piyozboshlar yumshoq bo’lib, saqlanish xususiyatlari yomonlashadi.Bunday salbiy hollar ayniqsa, faqat azot bilan bir tomonlama oziqlantirilganda ro’y beradi. O’g’itlar me’yorida qo’llanilganda yuqorida aytilgan qusurlar keskin kamayadi. Fosforli o’g’itlar ekish oldidan gektariga 10—20 kg me’vorida kiritiladi. Vaziyat taqozo qilgan hollarda qo’shimcha oziqlantirish yozning birinchi yarmida amalga oshiriladi, chunki kechki qo’shinicha oziqlantirishlar piyozboshlarning yetilishini sekinlashtirib yuboradi. Pivoz ekiladigan maydonlarga chirigan yoki chala chirigan go’ng kiritilsa, hosildorlik sezilarli darajada ortadi. Yangi go’ng ishlatilganda ham hosildorlik oshadi, lekin bunda qishga g’amlanadigan piyozboshlarning saqlanish xususiyatlari yomonlashadi.