Adabiyot ixlosmandi

vich. 
]
- Nega endi? - Maksimich Roziyaning yuziga tikilib ; 
qaradi. Unga yana Roziyaning gapidan ko'ra o‘zi ma- ' 
roqliroq tuyula boshladi.
Roziya kimdandir eshitgan dalilini yaxshiroq eslash ; 
uchun bir lahza to“xtab oldi, so‘ng Alpomish, Go‘ro‘gli \ 
to‘g‘risida gapirib ketdi: 
!
- Bular shunday ulkan pahlavonlar bolganki, ular- 
ni jo ‘n otlar kotarib yurolmagan. Ularga faqat Boychi- 
bor, Glrot degan zo‘r tulporlaming kuchi yetgan.
- Tushundim. Demak, Toshkent hozir o‘shalarga 
o'xshagan pahlavonga aylangan, uni endi faqat metro Í 
degan tulpor kotarib yura oladi. 
!
Roziya alohida bir jiddiyat bilan boshlangan gap- 
ni Maksimich birdan hazilga burgani ikki orada bahs 
chiqishiga sabab boldi.
- Kiyevda metro qurilganiga nima deysiz? - so‘radi 
Roziya. - Tbilisida ham qurilgan. Bokuda ham!
- Chunki bu shaharlaming taraqqiyoti shunga olib 
kelgan.
Maksimich zamonaviy shahar qurilishi Kiyev va 
Tbilisilarda ancha oldin boshlanganini, juda sifatli 
olib borilganini gapirar ekan, ular katta ko‘chani ke- 
sib otib, narigi yolkaga chiqdilar. Shu payt uzun ko“k 
trolleybus muyulishdan sekin burila boshladi. Birdan 
uning tepasidagi beso'naqay polat yoylari simidan 
chiqib ketdi, bir-biriga urilib, kolcish ot chaqnatdi-da, 
sapchib borib, terak shoxiga tegdi va yashil butalar- 
dan bir qanchasini sindirib tushirdi.
- Ko'rdingizmi? - dedi Maksimich Roziyaga. - Bu 
ko ‘chaning muyulishi bunday zamonaviy trolleybusga 
torlik qilyapti.
Boshqa vaqt bo lsa Roziyaning o‘zi ham huda-be- 
huda kovlab tashlangan ko‘chalardan, transport qi-