Adabiyot ixlosmandi

Samosvallar goh shag'al, goh tuproq, goh qum ortib 
otar, issiqda erigan asfalt hidiga chang-to'zon arala- 
shib, nafas olishni oglrlashtirardi.
- Erkingiz o'zingizda bolgani, albatta, yaxshi, - dedi 
Roziya. - Ammo hozir avtobusdagiday azob tortmas- 
mikansiz?
- Sizday hamrohim bolsa, menga hech qanday 
azob pisand emas!
Roziya bu gapni hazilga burib lablari bilan kuldi-yu, 
ammo ko'zlarida jiddiy bir tashvish ifodasi ko'rindi. 
Aftidan, mehmon u bilan hali yana birga sayr qilishni 
istaydi. Ammo hozir Roziya uyga ketmoqchi. Bugun 
kechqurun uni ko'pdan hayajonlantirib yurgan uch- 
rashuv bolishi kerak. Ungacha Roziya birpas dam
10 
,________Pirimqul Qodirov

---

olmoqchi, so'ng yuvinib, kiyimlarini almashtirib chiq- 
moqchi. U Sattomi bundan bir hafta oldin ko'rgan, 
ammo bir oy ko'rmaganday soglngan. Bugun kech- 
qurun, yana bir necha soatdan keyin uni koYishini 
o^lasa, ko‘nglida bor chigallarini uning qoli bilan ye- 
chib, bir umrga baxtíyor bolishi mumkinligini go^o 
oldindan his qiladi-yu, yuzi sirli va olovli tuyg^ilardan 
yashnab ketadi.
Shunday pajada Roziya Maksimichga behad chi- 
royli ko'rinadi.
«Suluv suluv emas, suygan suluv» deganlari- 
day, muhabbat Roziyaning qalbidagi hamma go'zal 
tuygHalarini uyg'otib yuborgan edi. Uyg'ongan tuyg'u- 
lar uning husnini alohida bir qizlik joziba chulg'ab, 
shunday sehrli qilib koVsatar ediki, uni ko'rgan har 
qanday erkak kishi beixtíyor yana ko'rgisi kelar edi. 
Maksimich hali buning sababini bilmasa ham Roziya­
ning latif yuzida, ehtirosli nigohida, har bir harakatida