Abbatisa – ayollar katolik monastirlarining boshqaruvchilari. Abbatlik

Monofelitchilik (yunon. monos – yakka va thelysis – iroda) – VII asrda vujudga kelgan xristianlikdagi ta’limoti. Mustahkam e’tiqod (ortodoks) va monofizitlik oʻrtasidagi ziddiyat sabab yuzaga kelgan. Ular Iso paygʻambarni xudo va inson tabiatiga xos deb koʻrsatishgan. 680-681-yillardagi butun jahon soborida ularning qarashlariga mos ravishda Iso paygʻambarni inson va xudo tabiatiga xos deb koʻrsatgan.
Monofizitlik (yunon. monos – yolgʻiz va physis – tabiat) – V asrda Vizantiyada vujudga kelgan diniy ta’limot boʻlib, uning asoschisi Konstantinopol arximandriti Yevtixiydir. Ular Iso paygʻambarni xudo tabiatiga xos deb tushuntirishgan, yani nestorianlikdan farqli ravishda Isoning ilohiy hususiyatlarini tan oladilar. Yevtixiy tarafdorlari 449-yildagi Efes soborida Mustahkam e’tiqod (ortodoks) qarashlarini tan olishgan. 451-yildagi Xalkidon soborida ular daxriylar sifatida e’lon qilingan. Monofizitlar Armanistonda katta mavqega erishib, Vizantiyadan mustaqil boʻlishni targʻib qilishgan. M. cherkovlari bundan avval Efiopiyada tashkil qilingan.
Moralite – oʻrta asrlar va Uygʻonish davri dramatik spektaklning oʻziga xos turi boʻlib, unda personajlar sifatida odamlar emas, balki mavhum tushunchalar qoʻllaniladi. XV-XVI asrlarda Gʻarbiy Yevropa teatrida nasihat tarzidagi yoʻnalish. Fransiya va Angliyada paydo boʻlgan. Unda Donishmandlik, Bagʻrikenglik kabi obrazlar mavjud boʻlgan, yovuzlik va ezgulik oʻrtasidagi kurash talqin qilingan. M.da ma’lum ma’noda antifeodal qarashlarning ta’sirini ham koʻrish mumkin boʻlgan.
Morgana – oʻrta asr Angliyasida qirol Artur toʻgʻrisidagi afsonalarda farishta yoki yovuz jodugar. Birinchi marta Galfrid Monmutskiyning “Merlinning hayoti” asarida tilga olingan.
Morey knyazligi – Axey kanyazligiga qaralsin.
Morisklar (lot. isp. moro – mavr) – rekonkista harakatidan keyin Ispaniyada qolgan va xristianlikka majburiy oʻtkazilgan mavrlarning nomlanishi. 1609-1610-yillarda mamlakatdan toʻliq siqib chiqarilgan.