Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
Bagirra yig'ilganlarning barchasiga mamnun nigoh bilan qaradi va Emmetda
to'xtaldi. – Dovulmi? Bu yaxshi. Kallenlar beysbol o'ynashni yaxshi ko’rishini
bilaman. Bu to’g’rimi yoki yo'qligini tekshirmoqchiman.
Hamma bir-biriga qarashni boshladi. Men Emmetning ko'zlari qanday
porlagani, Rozalining ko'zlari esa qanday chaqnaganini ko'rdim. Bu dushmanning
qiyofasi edi. Shunday qilib, o'yin qiziqarli bo'lishini va'da qildi. Endi Ellisning barcha
qarashlari menga yetib keldi. U, allaqachon, o'yin haqida sezgandi.
- Xo’sh, demak beysbol, bu yaxshi. – Karlayl tasdiq sifatida bosh irg’adi. Uning
ko'zlarida hayajonning bir oz uchquni porladi. – Bundan tashqari, barchamiz biroz
yengillab olishimiz kerak.
- Ha! Senga qanday o'ynashimizni bir ko'rsatamiz! – Emmet g'olibona qo'llarini
silkitdi.
- Xo'sh, unda tayyorlaning! Men ham o’tkazib yuboradiganlardan emasman! –
Bagirra yana ayyorona tarzda Ellisga ko’z qirini tashladi. Ular o'yin natijasini
allaqachon bilishardi.
- Hali ko'ramiz! – Edvard Ellisga jilmayib jilmaydi. – Sizning tasavvurlaringiz
o'zgaruvchan. Biz bunchalik oson taslim bo'lmaymiz!
- Xo’sh, nima! Keyin Bagirra uchun o'ynayman! – Ellis unga ishora bilan
yaqinlashdi va qo'llaridan ushladi.
- Men bunga qarshiman! – Rozali Bagirraga istehzoli nigoh tashladi hamda
nafrat bilan boshini silkitib, Emmetning yoniga o’tdi.
Shunday qilib, butun oila tezda ikki jamoaga bo'lindi. Jasper va Ellis Bagirraga
qo'shildi, Karlayl va Emmet esa Edvardga oila sharafini himoya qilishda yordam
berishga qaror qilishdi. Rostini aytsam, Karlayl Bagirraga raqib tomonni tanlaganidan
biroz hayron qoldim. Darhaqiqat, so'nggi paytlarda ular juda yaqinlashib, ko'p vaqtni
birga o'tkazishayotgandi.
- Bella, sen kim uchun o'ynaysan? – Edvard mening eng sevimli qiyshiq
tabassumimga qarab jilmayib qo'ydi
- Uhh ... O'ylaymanki, men o’zimni tiyib turganim ma’qul. Men muxlis
bo’laqolaman.
- Bu qanaqasi! Raqiblar son jihatdan nomutanosibmiz! – Emmet Bagirraga
istehzoli qaradi. – Biz g'alaba qozonganimizda, Bagirra “o'yin adolatli bo'lmadi”, deb
aytadi!
- Menimcha, Bagirra ikki kishilik o'ynaydi. – Vampirga aylanib, men juda
yaxshi muvofiqlashtirish, tezlik va reflekslarga ega bo'ldim, ammo men hali ham har
qanday sport turi mutlaqo yoqmaydigan odamdam. – Qolaversa, ushbu o'yinda sizga
hakam kerak bo'ladi.
@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
- Men qarshi emasman! Mening ajoyib jamoam bor! Biz osonlikcha g'alaba
qozonamiz! – Bagirra uzun tishlarini ko’rsatib, kibrli jilmayish qildi.
Kechga yaqin hamma tayyor bo'lib, xonasida sabrsizlik bilan o'tirdi. Jekning
nazorati ostida Renesmini tark etishga qaror qildik, chunki ularning hech biri
yomg'irda uvishni xohlashmadi.
Quyoshning so'nggi nurlari g'oyib bo'lib, osmonni og'ir qora bulutlar qoplagan
zahoti biz shoshilinch ravishda maydon tomon yo'l oldik. Unga qadam bosishim bilan
meni tushunarsiz tashvish qamrab oldi. Bu yerga meni juda ko'p xotiralar bog'lab
qo'ygan, bu yerda juda ko'p yomon narsalar sodir bo'lgandi.
Edvard qo'lini yelkamga tashlab, qulog'imga quvnoq pichirladi – Xavotir olma,
men shu yerdaman. – U doim mendagi o'zgarishlarni sezardi, endi esa mening
tashvishimni ham his qilgandi.
Men tezda o'zimga keldim va unga mehr bilan jilmaydim. Men Edvardni
umuman xafa qilishni xohlamasdim, ayniqsa, endi hayot tezlasha boshlagach.
O'yin birinchi chaqmoq urishi bilan boshlandi. Men turganimcha ushbu
jonzotlarning go'zalligi va inoyatini tomosha qilardim. Endi men o'yinni o’zgacha
ko'zlar bilan tomosha qilardim – vampirning ko'zlari. Bu aniqroq va yorqinroq edi.
Endi men har qanday harakatni ilg’ay olaman. Bu naqadar ajoyib! Men Edvardning
nafisligi, egiluvchanligi, umuman, har bir harakatiga qoyil qoldim, keyin maydon
bo'ylab kapalakday uchib yurgan Ellisga qaradim. Rozali, hatto, kurash paytida ham
tabiiy ayolligini yo'qotmasdi. Ammo eng qiyin narsa Bagirraga nazar tashlash bo’ldi.
U endi butunlay inson qiyofasidagi yovvoyi, shafqatsiz mushukka aylangandi. U
butunlay hayvon instinktlariga o'zini bag'ishlagandi. Uning nafis va, ayni paytda,
yovvoyi harakatlaridan ko'z uzib bo'lmasdi.
Bagirraning qarashlariga duch kelganida va Rozaliyaning ko'zlaridan
uchqunlar chaqnaganda ular chaqmoqdan ham o’tib tushardi. Taan olish kerak, o'yin
hayajonli o'tdi. Negadir, men Charli yonimda bo'lishini va men bilan birga
tomoshadan zavqlanishini xohlardim. Ammo, oxir-oqibat, tez orada unga butun
haqiqatni aytishi kerak bo'ladi.
O'yin, kutilganidek, Bagirra jamoasi foydasiga yakunlandi. Biz asta uyga
qaytdik. Ruhim qandaydir g'ayrioddiy yengil tortgancha xotirjam edi. Go'yo ulkan
tosh yelkamdan qulagandek. Anchadan beri hammamizga bunday yengillik
yetishmayotgan edi. Emmet va Edvard shovqin bilan o'yinni muhokama qilishar va
revanch (o’ch olish) jangiga chaqirishardi. Ellis va Jasper ularga qarshi chiqib, halol
g'alabadan xursand bo’lgancha, mamnun jilmayishdi. Karlayl va Bagirra jimgina, qo’l
ushlashib kEllishardi. Ular ong ostida gaрlashayotganliklari oydek ravshan edi.
Yuzlarida quvonch uchquni sezildi. Faqat Rozali hali ham qoshlarini chimirgan edi.
Ammo men uning o'tib ketishiga ishonardim.
@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
Shunday qilib, yangi hayotimizning birinchi kuni, yuzimizda tabassum
porlagan kun ham o’tdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |