Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

джәңли – учирганда жаранглаб турадиган варрак.
джәпшәрмә – туташган жой, йўлларнинг бирлашган ери.
джә:р – эск. қадимда (ҳар пайшанба куни пиширилиб, текин тарқатиладиган шулон(овқат).
джегдә (Хўж., Қўнғ.) ̴ джигдә (Манғ., Бер.) – эск.,етн. Желак (аёлларнинг бошга ёпиниб юрадиган кийими).
джездә(Хўж.,Қўнғ., Хитой) – почча.

джәкән (Хўж., Қ.чоқ) – бот. якан.
джәкджат (Хўж., Қўнғ) – узоқ қариндош (хотин томонга узоққариндош кишилар)
джек көрмәк (Хўж., Манғ.) – ёмон кўрмоқ.
джекмә-джек (Хўж., Қ. чоқ) – яккама-якка.
джекмәк (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – қўшмоқ (отни аравага қўшмоқ).
джеләмик (Хўж.) – майин шабада, сабо.
джелбәгәй (Хўж., Қ. чоқ) – уст кийимнинг енгини киймай, элкага ташлаш.
джелбийдә (Қўнғ.) – туянинг бурундуққа боғланган бош ипи.
джелджебәррәк//джелджебәрәк (Хўж.) – енгил табиат, бетайин, бебурд.
джелқәстә (Хўж., Қўнғ.) – мед. сил(касал).
джелқум (Хўж., Қўнғ.) – елкан: кәмәниң джелқумы (Хўж.).
джелпигич//джелпүвүч (Хўж., Қўнғ.) – вентилятор.
джемсав (Хўж., Қўнғ.) – чимхўр:джемсав мал семирмәс (Хўж.).
джемтик (Қўнғ.) – хўрак, хўр-хўрак (тузоқ, қопқон, қармоққа қўйиладиган хўрак).
джеңсә (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – энглик.
джергиликли (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – шу эрли, маҳаллий.
джесир (Қўнғ., Шум., Қ.чоқ) – тул; джашлығында джесир қаған (Қ.чоқ).
джигилдәк//джигилдик – бот. ёввойи, майда жийда.
джийәк – анал. кўз чаноғининг чети.
джийәрмән//джийгич (Хўж., Қўнғ.,Манғ.) – порахўр.
джийдә-джемиш (Хўж.) – мева-чева.
джийдә япрақ (Манғ., Бер.) – эрта пишадиган, ранги жийда баргига ўхшаш, шакли узунчоқ қовун.
джилмәк (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – элмоқ (болаларнинг ҳаракатли ўйинларида ютқазгани учун югурмоқ.)