Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

джалпақ тил (Хўж.– жонли сўзлашув тили: шул вөзимиздиң
джалпақ тилдә сөйлий берәмиз (Ж.йир).
джалпақ топық (манғ.) – фолк. Учқур от.
джалпылдақ (Қўнғ.) қ.джағы.мпаз: башлықның джалпылдақлары көп(Б.лоқ).
джалчы (Хўж., Қўнғ.) – мардикор.
джам (Манғ.) – терининг жунини тушириш учун қўлланадиган, оҳакли сув тўлдирилган чуқурча.
джаман I (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – кўч. м. жуда ниҳоятда: джаман сулув.
джаман-джуман II (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – жуда ёмон, ярамас: ҳеч нимага арзимайдиган нарса.
джампық (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – 1.қийшиқ, қийшайиб кетган: джампық пайтыйнкә (Манғ.); 2. Пачақ: джампық түбчә. (Қўнғ.)
джан I (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – 1. Тўйга олиб бориладиган мол; 2.қ. джаллық 1,2.
джан II кўч м. маьно, мазмун: бү гәпиңдә джан бар (Манғ.)
джанджақ (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – теварак-атроф.
джаныма қабыл (Манғ.) – маьқул; бажонидил.
джанчығар – кўч.м. қулоқ орқаси.
джаңа I (Хўж.,Қ. чоқ) – янги джана кәстүмди джувмыйсама? (Қ. чоқ).
джаңа II (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) –ҳозир: джаңа барып келдим. (Хўж.).
джаңағы (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – ҳалиги.
джаңадан// Джаңалдан (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – қайтадан, бошқатдан.
джап (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – ариқ: джапты джағалан баратған әкән. (Хўж.).
джапа –урғочи отнинг жинсий органи.
джапа джастанмақ (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – 1.берилиб, қунт билан ишламоқ; 2. Қулайлашмоқ: Джапа джастанып джатып алды. (Қ. чоқ).
джапырақ // джапрақ //джарпақ (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – барг.
джар – ўпирма жарлик: дәрйә джар ташап турыпты, гүрсда-гүрс(Хўж.).
джарамсақ (Хўж., Қ. чоқ) қ. джағымпаз.
джарғанат // джарқанат (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – зоол. Кўршапалак.
джарғы (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – арра (катта арра).

джары/джарты (Хўж., Қўнғ.,Манғ.) – ярим, ярми : тең джарыға бөл (Хўж.)
джарымақ (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – ёлчимоқ: сабырлы қул ҳарымас, cабырсыз қул джарымас (Хўж.).