Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Таллиқ//тандиқ (~. чоқ) - қарам: мѳн сана таллиқ эмѳсмѳн.
Талма - камқувват, толиқиб қоладиган (одам, иш ҳайвон).
Там (Манғ., Ҳўж., Қўнғ.) - 1. уй, жой; 2. хона.
Тамақ (Манғ., Ҳўж., Бер.) қ. дамақ.
Тамақлашмақ (Бер., Манғ., Ҳўж.) - қ. дамақлашмақ.
Тамақса//тамахса (Манғ., Бер., Ҳўж., Қўнғ.) - эск. этн. 1. кампирларнинг лачак устидан айлантириб, ияк тагидан ўрайдиган оқ матоси, докаси; 2. лачакнинг олд томони.
Тамақсав (Бер., Манғ., Ҳўж.) - овқатни кўп ѳйдиган одам, мѳчкай.
Тамбаш (Манғ., Бер., Ҳўж.) - том: тамбашға чиғип боян таша.
Тамизиқ (Ҳўж., Манғ.)~ тамизғи (Бер.) қ. дамизиқ.
Танав (Бер., Манғ., Ҳўж., Қўнғ.) - 1. бурун Тәшиги; 2. мол тумшуғи.
Танатавар (~. бой) - лойни уриб пиширишда қўлланадиган ёғоч асбоб.
Тандирбаш (Ҳўж., Қўнғ., Манғ.) қ. гѳвкѳллѳ.
Танқан//танқа//танқан - мис ёки чўяндан ясалган идиш.
Танча (Бер.) - кичик тандир, ўчоқ.
Таназан (Ҳўж., Бер., Манғ.) - саҳар пайти.
Тансѳвир Бермақ (Ҳўж., Манғ.) қ. бувсандирмақ.
Тап 1 (Манғ., Бер., Ҳўж., Қўнғ.)~ та:п (Тўртк., С. бий) - худди, айнан: тап қуйип қойғандай (Б. боз).
Тап 2 - 1. ер сурганда ҳосил бўлган қатор; 2. эгат, жўяк.
Тап 3 (Манғ.) - доғ: кѳйлѳкТәги тап кѳтмѳди.
Тап 4 (Манғ.) - тоблаш (отни пойгага тайёрлаш): ат чаппас - тап чабар.
Тапа-таластан (Бер., Тўртк.)~ тапа-тастан//таппа (Манғ., Ҳўж.) - қўққисдан, кутилмаганда, бирданига.
Таппат (Бер.) - дим, ҳавонинг дим бўлган пайти.
Тап салмақ (Ҳўж., Қўнғ) - уруғ сѳпиладиган ѳрни кичик бўлакларга ажратмоқ: қавунға тап салдиқ (Қўнғ.).
Тап ташамақ (Ҳўж., Қўнғ.) - камаймоқ: салма:н суви тап ташапти (Ҳўж.).
Тар//тар ағач (Манғ., Бер.) - товуқлар тунайдиган хода, ёғоч.
Тарашман - пахса дѳворнинг лойини Тәкислаб, қириб туширувчи уста.