Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Қаншамақ (Туртк. С. Бий) – ғингшимоқ.
Қапан (Туртк. С. Бий) – қ. Кѳпәк I.
Қапәләмин тапмақ (Манғ.) – онгсиз, еътибор бермай турган пайтини топмоқ: қапәләмин тавып бир басты (К. Бой.)
Қапы- эшик қапыны йап (бер.); турдым қапынны сыйлалап (Манғ)
Қапышмақ – ёпишмоқ, чаплашиб кетмоқ: қапышып қалған (Бер)
Қапчык – хамён: қапчықнқ базарда алдырып қуйдым
Қапшырма (Бер) ∞ қопшырма (Туртк) кастрюлька.
Қапшырмақ (Туртк. С. Бий) – бирлаштирмоқ (бирлаштириб тиқмоқ)
Қарағазан (Манғ. Хуж .) – қаттиқ совуқ
Қараджылым (Манғ.) – балиқ овлайдиган катта тур (6-7 одам ушлаб юрадиган тур) .
Қаракѳрдим – кузга куринар куринмас (жой)
Қарақ//қарақарға (Манғ.) ∞ қарахал (Туртк.) –қарға (карта ўйинида).
Қарақ//қаратқы – қўрикчи (латта-путтадан ясалган қўрикчи).
Қарақан – захар-зуққум: джым отыр, авқатти қарақан этмэ (Манғ).
Қарақаптал – вет. Қорамол мушагидаги шиш касаллиги.
Қарақат – вет. Қўй териси устидаги тугмадек қаттиқ яра.
Қаракумурсқа I – зоол. Қора чумоли.
Қаракумурсқа II – (хуж. Кунғ.) – кўч. М. Пилла қуртининг инкубациядан чиққандан кейинги даври.
Қаракумурсқа III – кўч. М. Жуда кўп. Сон саноқсиз.
Қарақурумдай (Хўж.) Қ. Қаракумурсқа III
Қарақуш – туя оёғи тагининг чор атрофи.
Қарақчы – қўриқчи (рус. Пугало).
Қаралас (Манғ. Хўж.) – этм. Қора ипакка мунчоқ қушиб ўрилган лента.
Қаралән – бот. Қорагачин.
Қараман – бот. Қайрагоч (қаттиқ. Тик ўсадиган тури).
Қарамза – (қунғ. Хўж. Қ. Чоқ.) – муддатидан олдин туққан мол.
Қарапәрән – қормағиз; қорамтир; Қарапәрән йигит (Бер.)
Қарапәчәк – (Тўртк. Бер.) – бот. Печак ўт.
Қарапочақ – (Бер. Қўнғ. Хўж) – пилланинг енг паст нави.
Қарасув – мед. Зардоб.
Қаратал - (Бер.) – қорамтир қорароқ