Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Қаратѳбәл - (Кўнғ. Хўж. Манғ.) – қора рангли, пешонасида кичкина оқ белгиси бўлган от.
Қарача - (Хўж.) – пилла қуртининг учинчи даври.
Қарачыл - (бир. Манғ.) – одам кўрса тўхтаб турадиган сувда хам тупроқда хам ётиб қола берадиган от ешак
Қараша - (Бер. Хўж) – эск. Оддий фуқаро.
Қарғалық - (Тўртк.) дарвоза устига қўйиладиган сал чиқиб турадиган ўн бир дона ёғоч.
Қарели – (Манғ. Бер.) ∞ қари: ли (Тўртк. С. Бий) – бот. Олхўри.
Қарызғардан // қарызғар (Хўж.) – эрта бахорда (март, апрель, ойларида) суғорилмай экиладиган ер.
Қарыз-ғавал (Хўж.) – қарз-қурз, қарз-қавола.
Қарық – жўяк, эгат: ешигиннинг алды қарық (Манғ.).
Қарым // қа: рым эск, - 1, қалъа атрофини ўраб турган, ичига сув тўлдирилган чуқур, хандақ; 2. Йулнинг икки томонидан қазилган ариқ; 3. Ариқ ёқасидаги чуқурлик.
Сѳзчил (Бер.)- вайсақи, сергап.
Сѳйләмпаз (Тўртк., С. бий) ~сѳйләмсәк//сѳйлѳмчѳк ( Ҳўж., Манғ.)- 1. Сѳргап эзма; вайсақи; 2. Гапдон, нотиқ.
Сѳймән (Ҳўж.)- лўм.
Сѳкәт (Манғ.)~ соләкѳт (Ҳўж.)- лапашанг, уқувсиз.
Сѳл (Ҳўж.) ~ сѳләкәй (Манғ.) қ.силәкәй.
Сѳмпәймәк (Манғ.)-шумшаймоқ: ишин питмәдими, сомпәйип қайттинғо.
Сувайықалам (Манғ.)- шип-шийдам: бийчара, сувайиқалам болды қолды.
Сувық-салки (Манғ. Ҳўж.)- бепарво, эътиборсиз.
Сувына тиймәк 1 (Манғ.)-урмоқ: олгинча сувина тийдим.
Сувина тиймәк 2 (Бер.) // сувин чайқамақ (Ҳўж., Қўнғ.)- пойгага тайёрланаётган отларни машқ қилдирмоқ.
Сувқуйдичылық (Манғ.)- чақимчилик.
Сувлық//сувлуқ 1 (Ҳўж.)- дувара ( эваранинг боласи).
Сувлық//сувлуқ 2 (Манғ., Ҳўж.)- қ. элдикчә.
Суғанақ (Ҳўж.)// суқанақ (Бер., Тўртк.)- ҳар нарсага аралаша берадиган, суқиладиган (одам).
Суйғун (Манғ., Ҳўж.)- зоол. буғу, кийик.
Сур (Манғ., Бер., Ҳўж., Қўнғ.)// су:р (Тўртк., С. бий)- 1. ранги ҳар хил товланадиган аъло нав қоракўл Тәри; 2. сур Тери берадиган қўй зоти:сур савлиқ (Манғ.); сур ат- жунларининг таги қора, усти сарғиш, жигар рангли от; сур силкмә-жуни ўсик, аъло нав Тәри; сур шѳрази- гулининг таги қора, учлари эса оқиш рангли қоракўл тери.