Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

йазмақ (Манғ ―ёймоқ) : мана индәмә,қамыр йазыбатырман.
Йайма (Тўртк.)шол:йайманы и:нә бы йерә дө:шә (Қ.қиз).
йайлым (Бер.,Хитой)қ.джайлым.
йайнамақ (Бер.)қ. джайнамақ : адамға қарасан йайнайды көзин.
йайқмақ I―cуркамоқ:нанға май йағып бер(Қ. чоқ)
йақмақ II―ўртамоқ,куйдирмоқ:йалғанчы дунйада сен мени йақтын(Хўж.)
йакты//йахты (Бер.,Манғ ―ёруғ); йақтырақ вахта барып келеғай.
йалағай(Манғ ) ―усти очиқ: йалағай машын ̶ усти очиқ юк машинаси.
йалақ сур ( Тўртк., Бер.) ―паст навли қоракўл тери.
йалама(Бер.Манғ.,Хўж.)―вет. қорамолларда овқат ҳазм қилишнинг бузилиш касаллиги.
йалаң(Бер.,Манғ.,Хўж.,)―ҳамиша.
йалаңқат (Тўртк.,Бер.,Манғ.) ―1. яктак (астарсиз камзил);
2. қ. джалаңқат.
йалгул (Тўртк.) ― гулининг шакли ёлга ўхшаш, сифати паст қоракўл тери.
йалы (Манғ.) ―ўхшаш, сингари, -дек: сениң йалы; шуниң йалы.
йалав (Тўртк.) ― эск. байроқ.
йалпа (Тўртк.) ― бирданига, шу заҳоти: гөззини йалпа ашса (Г. сун).
йалпош (Бер., Манғ., Хўж.) ― катта ёпиқ; от ёпиғи: бизәр вөгизгә йалпош саған манғытмыз (Манғ.).
йантақлық (Бер., Қўнғ.) ― вет. Қўйларнинг лабидаги яра.
йаңағы (Бер., Манғ.) қ. джаңағы: йаңағы йигит (Қ. бой).
йаңалдан//йаңалдандан (Бер.) қ. джаңалдан.
йаңқлтмыш (Бер.) ―тез айтиш (тез айтиш қийин бўлган жумлалар).
йаңқы (С. Бий) қ. йаңағы: йаңқы кәмпир қыйзны қамаб қойган.
йаңсыл (Бер., Манғ.) ― янглиғ; бир йаңсыл эт (Манғ.).
йаңсыламақ (Бер., Манғ.) ― тақлид қилмок; масхараламоқ.
йап (Бер., Манғ.) ~ йа : п (Тўртк., С. бий) қ. джап.
йапағы (Тўртк., Бер., Манғ.) қ. джапағы I, II.
йапалдақ (Бер., Хитой) ―семиз, пакана (одам).