Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

ышқырмақ (Манғ., Хўж., Бер.) - хуштак чалмоқ: тишин барда бир ышқыр
ық III ― сув оқими, сув оққан томон: қайығымыз ыққа қарап кетǝверди (Б. том).
ық IV (Хўж., Қўнғ.) ― 1. жўхорининг пуч дони; 2. чор (дон тозаланганда чиққан чиқинди).
ықрадж (Бер.) ―экс. заҳар: ѳзин йейбер, ықрадж болсын (Қуллар).
ылақ//ылақ ойын (Бер., Хўж., Манғ.) ― кўпкари, улоқ (ўйин).
ылаң (Қўнғ., Хўж.) ―вет. ҳайвонларда эпидемия тусини оладиган касаллик (куйдирги, манқа, ўлат ва б.).
ылас (Манғ., Хўж., Қўнғ.) ―сифатсиз ипак газлама.
ылас болмақ (Хўж., Қўнғ.) ―ифлосланмоқ; лойга беланмоқ.
ылаш ―уюм, туда: қавунны ылаш этип қойдым (Манғ.).
ылғары (Бер.) ― баҳорда кўмилган токдан чиққан илдиз.
ылықма (Хўж., Манғ.) ― ишонувчан; лақма: ылықма адам (Хўж.).
ымық (Манғ.) ― дим, ҳавоси оғир: тамдың ичи дым ымығ ǝкǝн.
ымырдуман (Бер.) ―ис, тутун: үйдиң ичи ымырдуман боп кетти (Қангли).
ымырсық (Манғ., Хўж.) ― бекордан─ бекор ивирсиб юрадиган ялқов (одам).
ымралмақ (Хўж.) ―емирилиб кетмоқ, ўпирилмоқ: қуйымыз ымралды.
ынанчақ (Хўж., Манғ.) ―ишонувчан: дым ынанчақ адам.
ыңқырчықланмақ// ыңғырчықланмақ (Бер., Хўж.) ―инграмок; инқилламоқ.
ынтыз (Қ. бой) ― интизор: бийчара кǝмпир улуна ынтыз боп ѳлип кетти.
ынтық I ―сабр─тоқат: ынтығым қурыдығо, сеннǝн тǝметǝберип (Манғ.) .
ынтық II қ. ынтыз:ынтық әтмә (Туртк.).
ыⱨ (Қунғ.)-рози: ың бермәк―рози бўлмоқ:ыⱧ бердими?
(Т.ли.).
ыңғай I (Хўж., Манғ.)―иштиёқ,кайфият,майл: ыⱧғаын билдиⱧмә? (Хўж.).
ыңғай II (Хўж., Манғ.)―қулай,ўнғай;қулай пайт:ыⱧғайын тапса аларда қачар (Манғ.).
ырабай I (Хўж.,Қўнғ.)―навбат:ырабайыⱧа тур (Қўнғ.).
ырабай II (Хўж.,Қўнғ.)―меъёр:арақты ырабайы минән ичув кәрәк (Хўж.).
ырабат (Хўж.)―мадор,куч-қувват,дармон.