Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

джырбық//джырпық – сатанг, танноз.
джырмаш – чопон этагининг учбурчак шаклида кесилган жойи.
джыррық (Қўнғ.) – 1.орриқ: джыррық мал; 2.ориқ молнинг гўшти.
джыртаңламақ – 1.беўрин ҳаракат қилмоқ, ўринсиз кулмоқ; 2. Ишва қилмоқ(хотин-қизларга нисбатан).
джоба (Хўж., Қўнғ.) – эск. фикр, мулоҳаза.
джоқлав (Хўж., Қўнғ.) – этн. ўлим маросимида қўшиқ айтиб йиғлаш.
джолқәдә (Хўж., Қўнғ. Қ.чоқ.)– этн. келинни олиб келаётган арава ёки машина олдига хода тутганларга бериладиган совға.
джоллай (Хўж.) – йўл-йўлакай.
джоллық (Хўж., Қўнғ. Қ.чоқ.) – сафарга кетиш олдидан ёки қайтгандан кейин бериладиган зиёфат.
джона (Манғ., Хўж.) – эгар остига, терликнинг устига қўйиладиган, устига чарм, тагига кигиз қўйиб тикилган от анжоми – тўқим.
джоңырчка//джоңычқа (Манғ., Бер., Хўж., Қўнғ.) – йўнғичқа.
джоңқа (Хўж., Қўнғ., Қ.чоқ.) – пайраҳа,тараша.
джорап//джоррап – пайпоқ:базарда жүн джоррап алты манат. (Манғ.).
джорымақ (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – таъбир этмоқ.
джортмай (Манғ.) – бир одам қайиқда, бошқа биро дам қирғоқда тўр тутиб балиқ овлаш усусли.
джосмақламақ I – ҳижжалаб ўқимоқ.
джосмақламақ II – тусмолламоқ, тахминан айтмоқ
джота – қадди-қомат, қадди-баст: джостасы келишган йигит әкән (Қ.бой).


джөгән (Тўртк., С.бий) – джүвән (Қ. қиз) – джүвәри (Манғ., Бер., Хўж.) – джүгәри (Қўнғ.) – жўхори, оқ жўхори.
джөги – семулянт, муғомбир, айёр, ҳийлагар.
джөджик (Тўрт., С.бий) – 1.ёш йигит, ўспирин; 2.кичкинтой, бола; 3.дундиқ,дўндиқча; 4.ёш болаларга эркалаш тариқасида мурожаат.
джөлли//джөндәмли (Хўж.) ֮ джөлли//джөнли (Бер., Манғ.) – яхши, тузук, тўғри; жўнли.
джөнәкәй (Хўж.) қ. джоллай.
джөниндә (Хўж., Бер., Манғ.) – ҳақида, тўғрисида.
джөнләмәк – яхшиламоқ, тузатмоқ: усти-башыны джөнләп аптығо (Б.боз).