Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

джилпиштәкә (Хўж.) – енгилтак (қизларга нисбатан).
джимиски (Хўж.) – зиқна, хасис.
джинкә (Манғ.) – эск. пакана, ориқ(одам).
джин қарышмақ – асабийлашмоқ.
джинчик – анал. кичик болдир суяги.
джиңгәвүз (Бер.) – эск. туя, от қўшиб пахтадан чигитни ажратадиган машина – жин.
джиңир джүмәләк – этн. кичик қўнғироқчалар тақилган жамалак.
джиптәк (Бер.) – ясси омбур.
джыз-быз – кўч. м. иссиқ овқат: миң сиз-биздән, бир джыз-быз яхшы (Манғ.)
джыйғыч (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – еб тўймас, хўра, баднафс.
джыйық//джыйқ (Манғ.) қ. джингәвуз.
джыйырчық I – жингалак : қызымның чачы жыйырчық боп өсти. (Манғ.).
джыйырчық II – мол боғлайдиган арқонга биркитилган темир ҳалқа.
джыйрық I (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – ажин.

джыйрық II– бужмайган, ғижимланган жой ( кийимга оид).
джыққын (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – сув тошқини, сувнинг дамбаларни, ариқ қирғоқларини бузиб кетиши.
джылавхана (Тўрт., Бер.) – рўзғор буюмлари, от арава асбоблари турадиган жой.
джылан сур (Хўж., Қўнғ.) – таги қора, усти кўкроқ қоракўл тери.
джылдырым (Хўж., Қ.чоқ) – чақмоқ,яшин.
джылым (Қўнғ., Хўж.,Қ.чоқ) – тўр, ёйма тўр (балиқ овлайдиган тўр); джүртә джылым – балиқ овлайдиган катта тўр.
джылынчық (Б.том) – анат. оёқ панжасининг букиладиган ери.
джымджыма – вайсақи : эзма, сергап.
джымсы қ. джымджыма:өзиңәм бир джымсы әкәнсәнав (Манғ.)
джыннақти:н (Тўрт., С.бий) – озгина, жиндак.
джыңғыл (Хўж.,Манғ.,Бер., Қўнғ.) – бот. юлғун (тамариск).
джыңғырдавық – шақилдоқ (болалар учун).
джыппылығ - кўзи пир-пир учиб турадиган одам.
джыр (Манғ., Бер.) – жанжал, ғавғо: отырсаң джыр таппай отыр. (Манғ.)
джыра (Хўж., Қўнғ.) – сув ўйиб кетган жар, чуқурлик.