Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

сəрвипая (Тўртк., Бер.)- ҳар бири.
сəргəрдə//сəрдə (Бер.) – этн. Тўйда кураш, қўчқор уруштиришдан тушган пул: сəргəрдəн байраққа аджратылады (Б.боз.).
сəрдоз – каноп ип, йўғон ип: сəрдоз сабақ (Хўж.).
сəрджѳш (Бер., Тўртк.)- думба ёғ билан гаримдорини қиймалаб қилинган доривор: шорва үстигə сəрджѳш салып кел (Бер.).
сəрзан (Тўртк., Бер.)- дарахт шохларининг шитирлаши : шəпталы шахасы сəрзан бəрəди, дѳрткүлчи қыйзыны арзан бəрəди (С.бий).
сəри 1- эск. турли жойда ҳар хил оғирликда бўлган ўлчов бирлиги, он сəри- 24 қадақ (Бер.).
сəри 2 (Манғ.)- эск. сопол товоқ остига қўйиладиган коса.
сəрилмəк (Бер., Тўртк.,Манғ.)- чўзилиб ётмоқ.
сəриппə 1 (Хўж.)- эск. ер майдонига қўл кучи билан сув чиқарадиган мослама: бурунлары сəриппə қурып сув чығарған.
сəриппə 2 (Бер.) – отнинг сони.
сəриштəлəмəк (Бер., Манғ.)- тозалаб, йиғиштириб қўймоқ.
сəркѳй (Манғ., Хўж.) – этн. Қалин, сеп (куёв томонидан броган одамларнинг қизни олиб кетишида берадиган нарсаси-қўй, эчки, пул ва ҳ.).
сəркош (Хўж.)- бемор, касал: бармаяқ қойың, сəрқош чығар.
сəрлəмəк// серлəмəк- разм солмоқ, диққат билан қараб турмоқ: эътибор қилмоқ: сəрлəмəй сəккиз демə (Манғ.).
сəрмағалдақ(Тўртк., Бер.)-1.ҳавода чир айлани, думбалок ошиб сакраш; 2. Бош тубан йиқилмоқ.
сəрмəк (Тўртк., Бер., Манғ. )-ёймоқ: кирни сəрип гəл (C. бий).
сəрмəлəмəк –пийпасламоқ (бирор нарсани изламоқ) : тамын.бəр ерин сəрмəлəп чықтым, тавалмадым ( Қ.бой.)
сəрмəмəк (Берн., Манғ., Хўж.)- силтамоқ, қўл силтамоқ.
сəрпай (Хўж., Қўнғ.) қ. майлық
сəрпилмəк (Бер., Манғ., Хўж.)- тисарилмоқ, орқага чекинмоқ.
сəррас – 1. Аниқ, тўғри: гəптиң сəррасын айт қўй (Хўж.) 2. Тенг.
сəррəймəк 1 – ўқраймоқ: маңа не сəррəйəсəн, бар ишиңни қыл.
сəррəймəк 2. Қ. сəрилмəқ: барсам сəррəйип джатған əкəн (Қ.чоқ).