Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Таччыра (Ҳўж., Қўнғ)~ ташчира (Манғ., Бер.) - эск. жинчироқ.
Ташәнәк (Ҳўж.) - 1. ўз ишига пишиқ одам; 2. ҳасис, зиқна, исқирт.
Ташнав//тошнав (Манг.,Бер.,Ҳўж.)~ тошши (Тўртк., С. бий) - обрѳз: мѳ, минавни ташнавға Тәгип таша (Манғ.).
Та:зан - эск., фолк. қамчи.
Та:зин (Тўртк.) қ. бойнатма: та:зин экизи кѳп ишлѳтмѳнлѳ.
Тәбән//Тәвѳн (Манғ.)~Тәбѳн//Тәбѳн (Ҳўж., Қўнғ.)~Тәмѳн (Тўртк., Бер.) - жуволдиз.
Тәбәнги (Қўнғ.) - от узангисининг оёқ қўядиган темир қисми.
Тәбсирләмәк (Тўртк.) - индамасдан оғиз очмоқ, лаб қимирлатмоқ.
Тәвәллув - эск. тулғоқ: хатиллар тәвәллув вақтинда қийналади (~. бой).
Тәгләк 1 (Тўртк., С. бий) - думалоқ.
Тәгәләк 2 (Тўртк., С. бий) - айри думбали қўй.
Тәгди ( Тўрт., Бер) - этик ичидан кийиладиган кигиз маҳсича.
Тәкә//Тәке 1 (Тўртк., Бер., Манғ.) - ёстиқ.
Тәкә//Тәкә 2 (Тўртк., Бер.) - устун қўйиладиган нақшли мармар тош ёки ғўла.
Тәкәнәмәт (Бер., Тўртк.) ~ Тәкиѳмѳнт (~. бой)~Тәкиѳмѳт//Тәкѳмѳт (Манғ., Ҳўж.) - чиройли гулдор кигиз.
Тәкибай (Ҳўж.)~ Тәкмѳй (Манғ.) - соч олдирганнинг ёки бирор ўйинда ютқизганнинг бошига бош бармоқ билан чѳртмоқ.
Тәккә (Бер.) фақат...: Тәккѳ кѳллѳсин алип ташийди.
Тәл (Бер.) - тўппа-тўғри: исси авқатти ҳѳргун Тәл тушТә Берѳмиз.
Тәләк - 1. том Тәпасига қуриладиган омбор; 2. болохона.
Тәләкә (Ҳўж.) - ожиз, хира; кўзим тәләкә боп тур (С. кўл).
Тәләпкәр - 1. даъвогар, ҳақ талаб қилувчи; 2. эск. мардикор.
Тәләтин (Манғ., Ҳўж.) - кўн, чарм (мол, от, туя, қисман сѳрка Тәрисидан ишланган чарм): Тәлѳтин уч айда чиғади (Манғ.)
Тәлва (Бер.) - от сувлиғининг икки томонига биркитилган қайиш.
Тәмиз (Манғ.) - 1. дид, истак; 2. таъб: Тәмизинг алса, минав авқатти йийғай.
Тәнәк (Манғ.) - димоғдор, кибрли, кѳккѳяган (одам).