Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Сапығламақ(Бер.)~Сапмақ(Манғ.)- пайвандламоқ.
Сараджджа (Манғ.)~ сыраджы (Тўртк.) –оқ жунли.қулоғи қора қо`й.
Сарамас – мед . сариқ касали :хаялым бир ай сарамас болды (Қ.чоқ).
Саран (Хўж., Қўнғ)- хасис зиқна: саран тоймас, увры байымас.
Саранав (Хўж., Қўнғ)қ, насырла: саранав вѳгиз (Хўж.)
Сарасаплы (Манғ.)-епчил, ақлли, уста (одам).
Сарвоз//сарывоз (Манғ.)- тухумнинг сариқ қисми.
Сардава қағыр (Бер., Манғ.)- етим қолгур (аёлларнинг қарғиши).
Сарджыға (Манг ъ., Хўж)- эск. Қимматбаҳо, энг яхсги жиға.
Сарынджақ (Тўрт.) қ. салланчық
Сары сечə (Тўрт., С.бий)- зоол. Саъва
Сарычѳп (Хўж., Қўнғ) бот. зарпечак.
Сарқым//сархым (Хўж., Манғ) ~ сархум (Тўрт., С.бий)-кружка: ярым сархум ду:з (Г.сун).
Сарраш (Тўртк., Бер.)-еск. От эгар-жабдуқларни тикувчи уста.
Сарсылмақ – ичикмоқ, зориқмоқ, хомуш бўлмоқ.
Сартиш (Бер.)- олти яшар қўйлар.
Сатан (Бер., Манғ., Хўж.) – 1. Анат.сон (оёқнинг тиззадан юқори қисми); 2. Товуқнинг оёғи: мийманға сатанын бер (Бер.).
Сатарман – сотадиган шахс: сатарман бар ердə аларман тавылады (Қ.бой).
Саташмақ 1 – янглишмоқ, апдан адашмоқ.
Саташмоқ 2.- эск. Фолк. учрашмоқ, йўлиқмоқ.
Сатыл 1.- 1 чопқи (гўшт қиймалайдиган чопқи); 2. Ўтмас, дами қайтган (пичоқ, арра ва б.).
сатыл 2 – кўч. м. дангаса, ялқов.
сахтыян (Тўртк., С.бий)- ишланган эчки териси.
сачав(Хўж.) – тарқоқ: сачав джер – бир-биридан экилмайдиган ерлар билан ажралиб турган кичик-кичик экин майдонлари.
сачма (Бер., Манғ., Хўж.)- питра: сачма оқ (Қ.бой).
сəбил болмақ (Манғ.)- қийналмоқ, ҳолдан тоймоқ: чығыр йүртəмиз дегəчə сəбил болатуған эдик (Хитой).
сəвут (Қ.қиз)~ сѳвит//сѳвүт (Тўртк.) – бот.-тол; сəвүтлик 1. (Қ.қиз) толзор; 2. (Хўж.) дарахтзор.
сəдəп (Манғ., Бер., Хўж.)- тугма: яғасы тола сəдəпли (Б.боз.).л