Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

ылас (Манғ., Хўж., Қўнғ.) ―сифатсиз ипак газлама.
ылас болмақ (Хўж., Қўнғ.) ―ифлосланмоқ; лойга беланмоқ.
ылаш ―уюм, туда: қавунны ылаш этип қойдым (Манғ.).
ылғары (Бер.) ― баҳорда кўмилган токдан чиққан илдиз.
ылықма (Хўж., Манғ.) ― ишонувчан; лақма: ылықма адам (Хўж.).
ымық (Манғ.) ― дим, ҳавоси оғир: тамдыŋ ичи дым ымығ ǝкǝн.
ымырдуман (Бер.) ―ис, тутун: үйдиŋ ичи ымырдуман боп кетти (Қангли).
ымырсық (Манғ., Хўж.) ― бекордан-бекор ивирсиб юрадиган ялқов (одам).
ымралмақ (Хўж.) ―емирилиб кетмоқ, ўпирилмоқ: қуйымыз ымралды.
ынанчақ (Хўж., Манғ.)―ишонувчан: дым ынанчақ адам.
ыŋқырчықланмақ// ыŋғырчықланмақ (Бер., Хўж.) ―инграмок; инқилламоқ.
ынтыз (Қ. бой) ― интизор: бийчара кǝмпир улуна ынтыз боп ѳлип кетти.
ынтық I ―сабр─тоқат: ынтығым қурыдығо, сеннǝн тǝметǝберип (Манғ.) .
ынтық II қ. ынтыз:ынтық әтмә (Туртк.).
ыŋ (Қунғ.)-рози: ыŋ бермәк―рози бўлмоқ: ыŋ бердими? (Т.ли.).
ыŋғай I (Хўж., Манғ.)―иштиёқ,кайфият,майл: ыŋғаын билдиŋмә? (Хўж.).
ыŋғай II (Хўж., Манғ.)―қулай,ўнғай;қулай пайт:ыŋғайын тапса аларда қачар (Манғ.).
ырабай I (Хўж.,Қўнғ.)―навбат:ырабайыŋа тур (Қўнғ.).
ырабай II (Хўж.,Қўнғ.)―меъёр:арақты ырабайы минән ичүв кәрәк (Хўж.).
ырабат (Хўж.)―мадор,куч-қувват,дармон.
ырай I―хоҳиш,истак,кайфият:ырайына қарамасаŋ бомыйды (Қ.бой).
ырай II―характер,авзои:ырайы бузуқ.
ырайчыл (Манғ., Хўж., Қўнғ.)―қайсар, ўжар:бадқилиқ (мол).
ырах (Манғ.)―том ёпадиган, печка қиладиган тунукаларнинг бир-бирига беркитиладиган жойи.
ыраш (Бер., Манғ., Хўж., Қўнғ)―ариқ, канал қирғоғининг икки ён томонидаги тупроқ уюми.
ырбықыджан (Хўж.) - нозик; новча (одам).
ырғанмақ- қимирламоқ, қимирлаб турмоқ.
ырғыштэк I (Хўж., Кўнғ.) - бот, ёввойи олча.