Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

кѳмəвүл//кѳмүвүл чычқан (Хўж.)~ кѳмүвли (Манғ.) ~ кѳмүвүл (Қўнғ.) – зоол. 1.юмронқозиқ; 2.каламуш.
кѳмəк – ҳашар: кѳмəккə гəлдим (Ш.хон.); кѳмəкчи –ҳашарчи.
кѳмəч – эск. Чиғирнинг катта ва кичик, тишли ғилдираклари.
кѳмпыс - (Тўртк., Бер.) – маҳаллий ўғит билан минерал ўғит аралашмаси
кѳнə - (Манғ., Бер., Хўж.) ~ кѳ: нə (Тўртк., С. бий) қ. гѳнə I,II,III.
кѳнəк (Манғ.)– эск. Ақлсиз: кѳнəк дегəни ҳақылсыз дегəни (Манғ.).
кѳпəк I– катта эркак ит.
кѳпəк II– эркак моллар жинсий органининг бошланиш ўрни.
кѳпкѳмбəк (Хўж.)- кўм-кўк; ирəŋи кѳпкѳмбəк болып қалған (Н. ман).
кѳпчик// кѳпчин (Тўртк., Бер.)~ кѳпчин (Манғ., Хўж.) – кичик ёстиқ.
кѳрик I – 1. Дам (теримчиликка оид); 2.тандирнинг пастидаги тўртта тешиги: тандырдыŋ тѳрт кѳриги болады (Хўж.).
кѳрик II (Қўнғ.) – кўч. м. Лоф; кѳриги – лофчиси.
кѳримлик – 1. Кўрмана; 2. Касални кўришга борганда олиб бориладиган мева-чева, озиқ-овқат.
кѳримсиз – камбағал: кѳримсизгə күн тувса, кундуз куни чыра йағар (Манғ.).
кѳрк (Хўж.) – чирой, ҳусн: джарлыныŋ қызы кѳрки минəн (Ж. йир.).
кѳрпə - барра: кѳрпə қозы – 1. Қўзилатиш кампаниясидан сўнг туғилган қўзи; 2. Кекса совлиқнинг энг охирги туққан боласи.
кѳрпə иммə // кѳрпə кѳмəк (Манғ., Бер.) – этн. Тўйга кўрпа тикиш маросими.
кѳрт (Хўж.) – ниҳоятда жунли, бадбашара туя.
кѳтəрəм – вет. Кўталанг: мынав кѳтəрəм вѳджəкти соймасақ бомас (Манғ.).
кѳткəнчəлəмəк – оёқсиз қолиб, қўлни ерга тираб юрмоқ.
кѳчəрмəн – (Манғ., Бер., Хўж.) – бирон ёққа кўчиб кетишга қарор қилган киши: кѳчəрмəн бопсан деп эшиттим (Манғ.).
кѳчки (Бер.) – лангар : кѳчкини ат, кеч болды .
кѳш I – кўчиш, кўчиб юриш : ат алып, кѳштəн қалыбатырмамма, аманабир (Қ.чоқ).
кѳш II (Хўж.) – уч тишлиёғоч паншаҳа.