Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

йаŋқлтмыш (Бер.) ―тез айтиш (тез айтиш қийин бўлган жумлалар).
йаŋқы (С. Бий) қ. йаŋағы: йаŋқы кәмпир қыйзны қамаб қойган.
йаŋсыл (Бер., Манғ.) ― янглиғ; бир йаңсыл эт (Манғ.).
йаŋсыламақ (Бер., Манғ.) ― тақлид қилмок; масхараламоқ.
йап (Бер., Манғ.) ~ йа : п (Тўртк., С. бий) қ. джап.
йапағы (Тўртк., Бер., Манғ.) қ. джапағы I, II.
йапалдақ (Бер., Хитой) ―семиз, пакана (одам).
йапалтаŋ (Бер.) қ. джайдақ: йапалтаŋ миндиŋмә? (Қуллар).
йапырмақ I (Бер.) ― бирор ишни қойил қилиб, тез бажармоқ.
йапырмақ II (Бер., Манғ.) ― бош кийимни кўзгача тушириб киймоқ.
йапрақ//йарпақ (Бер., Хўж., Манғ.) қ. джапырақ.
йар (Тўртк., Бер., Манғ.) ― қирғоқ.
йарамсақ//йарамсық ( Бер., Тўртқ., Манғ.) қ. джарамсақ.
йаран ―дўст, ёр: теŋғур йараныŋа йамаллық этмǝ (Хўж.).
йаранмақ ―кўнглини топмоқ, ёқмоқ; хушомад қилмоқ.
йарашықлы (Тўртк., Бер., Манғ.) ―лойиқ, мувофиқ, жуда боп.
йарғанат//йарқанат ( Манғ., Бер.) ~ йарқа: нат (Тўртк.) қ. джарғанат: қанаты йарық-йарық боғансоŋ йарқанат дейтуғанчығар (Б. боз.).
йарғы (Бер., Манғ., Тўртк.) қ. джарғы: ғола йары ―эгрироқ арра; тик йарғы –тахта арралайдиган тик, тўғри арра.
йарғычақ (Қ. бой) ― эск. кичик тегирмон.
йары//йарсы//йарты//йа:ры ( Манғ., Бер., Хўж.) ~ йарпы//йа:ры ( Тўртқ., С. бий) қ. джары: тил йары, зǝр йары (Манғ.).
йарымчы (Тўртк., Бер., Манғ.) ―эск. ярим ҳосилини олиш эвазига бировнинг ерида ишловчи деҳқон.
йарыш (Тўртк., Бер.) қ. джарыш.
йармақ (Бер.) –қазимоқ, ариқ қазимоқ.
йарма қапы (Тўртк., Бер., Манғ.) ―икки табақали эшик.
йармыш (Бер., Манғ.) қ. джармыш.
йарчық (Тўртк., Бер.) ―зирапча.
йасамақ (Бер., Манғ.) ―кўч. м. ёзмоқ: ǝкит йасав кǝрǝк (Б. боз.).