Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

вөсәк (Хўж.) — миш-миш; ёлғон: вәсәк гәп (Сурум).
вѳтайы (Хўж., Қўнғ.) — бегона, бошқа.
вөтирик//вөтрик (Қўнғ., Хўж., Қ. чоқ) — ёлғон, нотўғри.

Г
га//rə//rәйдә — баъзан, гоҳ, гоҳа.

гапара (Тўртк., С. бий)~ гәйпара (Манғ., Бер., Хўж.) — баъзи бир,
баъзи; айрим: гапара адамла; гaпapа гәлинлә (У. боғ.).
гəбир I - ғадир-будир: мыздың үсти гәбир əкəн (Бер.).
гəбир II — 1. шўр, аччиқ; 2. сувда эримай қолган туз бўлаги.
гәвдирәк (Манғ., Қ. чоқ) — бўшроқ (қаттиқ эмас).
гәвир//гәвүр — эск. ғайри диндаги шахс.
гәнкәллә (Тўртк., Бер.) — калладор, катта бошли.
гэвүл (Хўж., Қўнғ.)— бот. кавар.
гэди – жуни дастлаб қизғиш, кейинчалик оқроқ рангда бўлган қўй.
гәдик (Тўртк., С. бий) — кемтик, ўпирилган жой.
гəдж - 1. қайсар, ўжар: 2. тескари, акс; 3. қарама-қарши, зид.
гəджəкгүл - жингалаклари гажак-гажак бўлиб турган йирик гулли ўсиқроқ қоракўл тери.
гәджир (Хўж.)-қ. гәдж 1; бир гәджир улы бар (Қр. ноқ).
гәзәк (Хўж.)~ гәззик (Манғ., Бер.) ~гәзик (Тўртк., С. Бий., Хўж.)- навбат; гал: ҳели саӊа гәзәк джетмəдими? (Хуж.).
гәзәндә (хуж.) - дайди, саёқ: дым газонда адамав.
rәзәнмәк/rәнәмәк - ўқталмоқ, қўл кўтариб дўқ қилмоқ.
гəззəп (Хуж., Бер., Манғ.) - муттаҳам, товламачи, фирибгар, каззоб.
гəзләшмәк (Хуж., Қўнғ.) - дуч келмоқ, учрашмоқ.
гәзмә қонақ (Хўж.)- қишлоқ аҳолисининг молини боққанлиги учун ҳар куни кечқурун бирортасининг уйида овқатланиб,қўниб қоладиган подачи.
гәзмәлләмәк - дазмолламоқ: чалбырымды гѳзмəллəмəпсəӊғо.(Манғ.).
газнәмәк қ. гәзәнмәк: адамға пычақ гәзнәмә (Хўж.).
гəй//гəйбир (Манғ., Хўж., Бер.) — к. гапара.
гәйдә к. га: гәйдә урушыбам қаламыз (Хўж.).
гәлдирмәк (Тўртк., Бер.) — айлантирмоқ, ўгирмоқ, бурмоқ: қойланы гәлдир (Тўртк.); гәлдириб учырсан, дасқар болайын (Бер.).