A k a d e m I ya r. X. Dushanov y. A. Farfiyev

 
15-topshiriq 
 
Jazirama yoz kuni edi. Inspektor Verner va uning yordamchilari, 
jinoyatchilarni ta’qib qilish davomida, uncha katta bo‘lmagan o‘rmonchani 
kesib o‘tdilar va cho‘milayotganlar guruhiga duch keldilar.  
– Hoy menga qarang! – deb baqirdi inspektor Verner. – Biz sizning 
yoshingizdagi bir yigitchani qidiryapmiz. U shu yaqin orada bo‘lishi kerak. Siz 
uni ko‘rmadingizmi? 
O‘spirinlar indamay bir-biriga qarab qo‘ydidar. Keyin ulardan bittasi 
shunday dedi:  
– Bir necha daqiqa avval haqiqatan ham bu yerga qandaydir bir yigit 
yugurib keldi. Xuddi mana shu yerda daryoga sakradi. Qarang, u huv anavi 
tomondagi qirg‘oqdan chiqyapti! Shoshiling! Xohlasangiz o‘zimning 
qayig‘imni berib turaman, aks holda shundoqqina tumshug‘ingiz ostida 
ko‘zdan g‘oyib bo‘ladi.  
– Qochib ketaversin, – dedi Verner, – endi men siz bilan yaqindan tanish-
moqchiman.  
Savol: Inspektor Vernerning bunday qaroriga nima sabab bo‘ldi? 
 
 

---

 300