А д а б и й портрет абдуғафур расулов озод шарафиддинов

ёзилмаган тенгламалар 
сирини англайди. Бу ҳол тадқиқотчида, санъ- 
аткорда 
ўз ишидан 
қониқиш, завқланиш 
ҳиссини келтириб чиқаради.
Озод Шарафиддинов 
Ғафур 
Ғуломнинг 
Замон ва Макондаги ўрни, қимматини бел- 
гилагач, ўз қаҳрамонининг санъаткор сифа- 
тнда шаклланишида роль ўйнаган омиллар
7— 161
97
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

тўғрисида, поэзияда традиция масаласи хусу- 
сида 
мулоҳаза юритади. 
Портретдаги 
бу 
назарий фикрлар ўзаро боғланган, ички қону- 
ниятлар талабига мос бўлса-да, қаҳрамон 
қалбини, моҳиятини очиш учун даромад эди. 
Тадҳиқотчи Ғафур Ғуломнинг эстетик прин- 
циплари 
ҳақида 
тўхталар экан, 
бақувват 
назариётчи, 
нозик 
кузатувч
1
и — таҳлилчи 
эканлигини кўрсатади. «Девордаги дуторнинг 
ёнидан пашша ўтса билинганндек, шоирнинг 
ҳам қалби сезгир бўлиши керак»,— деган эди 
Ғ. Ғулом. Тадқиҳотчи Ғафур Ғулом шеърия- 
тининг ҳаётийлигини, шоирнинг ижод қилиш- 
дан 
мақсадин/и, ниҳоят, қалбининг сезгир, 
таъсирчан бўлишини кўрсатар экан, юқори- 
даги гўзал фикрни келтиради. Портретчи- 
танқидчи 
маҳоратидаги 
етакчи 
хусусият 
қалбга «йўл тошпи», унинг уриши-ю, ҳаро-* 
ратини, меҳрини, кенглигини ишонарли акс 
эттиришдир. Қайноқ, ҳароратли қалб ҳар бир 
санъаткорда бор. Тадқиқотчи санъаткор қал- 
би орқали унннг қайси замонга, қайси халққа, 
қандай ғояга тааллуқли эканлигини очиши