bo’g’inlar roli va qarama-qarshiliklar tushunchasiga misol bo’lishi mumkin: Irsiyat
va o’zgaruvchanlik qutblarida nafaqat organizmning avvalgi holati, balki
o’zlashtirilgan yangi belgilari ham saqlanishini ta’minlovchi genetik kod
bog’lovchi bo’g’in hisoblanadi. Ijtimoiy hayotda jamiyatning o’ta boy va o’ta
qashshoq qatlamlari qarama-qarshiliklari o’rtasida bog’lovchi bo’g’in vazifasini
o’rta sinf bajaradi. O’rta sinf mamlakat aholisining aksariyat qismini tashkil etishi
lozimligi, aks holda jamiyat holati doimo beqaror bo’lishini Aristotel qadim
zamonlardayoq qayd etgan. Zero, mayda mulkdorlar olgan daromadining bir
qismini o’z ishini rivojlantirishga yo’naltiradi, bozor kon’yunkturasini o’rganadi va
unga juda tez moslashadi, bozorni zarur tovarlar va xizmatlar bilan boyitadi. Yana
bir misol – shaxs va jamiyat munosabatlari. Ma’lumki, shaxs va jamiyat qarama-
qarshiliklar hisoblanadi, shaxs a’zo bo’lgan ijtimoiy guruhlar ularning o’rtasida
bog’lovchi bo’g’in sifatida amal qiladi. Bu va boshqa dalillar bilishda ichki
qarama-qarshiliklar mavjudlgini ham, bog’lovchi bo’g’inlarni ham hisobga olish
muhim ekanligini ko’rsatadi. XX asr 30-yillarining boshida ingliz fizigi Pol Dirak
pozitronlar, ya’ni elektronlarga o’xshash, lekin musbat zaryadga ega bo’lgan
zarralar mavjudligini bashorat qildi. Garchi olim o’z nazariyasida biron-bir xato
topmagan bo’lsa-da, aksilzarralar mavjudligiga uning ishonchi yuq edi.
Shunday qilib, qarama-qarshiliklar aloqasi va ziddiyatlarni yechishning bir-biri
bilan bilvosita bog’liqligi umumiy xususiyat kasb etadi, aloqa usuli esa bog’lanish
xususiyati bilan belgilanadi. Bog’lovchi bo’g’inlarning o’zi ziddiyat qarama-
qarshi a’zolari xossalarining uyg’unligidan tashkil topadi.
Tafovut - avvalgi holatdan saqlanib qolgan xossalar ustunlik qilgani holda,
ayni bir predmet xossalarining mos kelmasligidir. «Tafovut» - har xillik, o’z-
o’ziga, boshqa narsalar, hodisalar, jihatlarga mos kelmaslik munosabati. Tafovut
kuchli yoki ahamiyatsiz bo’lishi mumkin. Kuchli tafovut – predmetning o’z-o’zi
bilan ziddiyatga kirishish omili. Bu qarama-qarshilik bosqichi bo’lib, uning
yechilishi predmetning butunlay o’zgarishiga olib keladi. Shunday qilib,
ziddiyatlarning kuchayishi va o’z yechimini topishi rivojlanish manbai hisoblanadi.
Rivojlanish manbai va rivojlanishni harakatlantiruvchi kuchni farqlash lozim.
Rivojlanish manbai – ichki hodisa, predmetning ichki ziddiyatlaridir. Vaholanki,
tashqi ziddiyat ham rivojlanishni harakatlantiruvchi kuch bo’lishi mumkin.
Masalan, siz shamollab qoldingiz. Ayni holda tashqi muhit sizning holatingiz
o’zgarishini harakatlantiruvchi kuch bo’ldi. Dialektik ziddiyat tarkibida asosiy
tomon manfiy xususiyatga ega, chunki u mazkur ziddiyatni bartaraf etish, inkor
qilishga qaratilgan. Musbat tomon mazkur ziddiyatni saqlashga qaratilgan.
Do'stlaringiz bilan baham: