3-мавзу: феодал жамияти ва унинг емирилиши давридаги иқтисодий қарашлар

 
2.Исломдаги иқтисодий ғоялар.
Илк феодал муносабатлар ва шу даврдаги иқтисодий ғояларнинг асоси 
Қуръони каримда (арабча қироат, яъни ўқиш) акс этган (VII-VIII асрлар). VI 
асрнинг охири-VII асрнинг бошларида Арабистонда феодал муносабатларнинг 

---

56 
шаклланиши туфайли ягона давлат барпо этишга даъват кучайди. Бу ҳаракат 
сўнгги дин - 
Ислом
да ўз аксини топди. Ислом таълимоти пайғамбаримиз 
Муҳаммад алайҳиссалом
га Аллоҳ таоло томонидан нозил қилинган 
Куръони 
каримда 
мужассамланган. Исломдаги йўл-йуриқлар ҳаётнинг барча соҳаларини 
қамраб олган бўлиб, шу жумладан иқтисодиётга доир масалаларга ҳам кенг 
ўрин берилган. Қуръони каримдаги асосий ғоялардан бири барча 
мусулмонларнинг бардошлиги бўлиб, араб қабилалари шу байроқ атрофида 
бирлашди. Ҳалол меҳнат, деҳқон, ҳунармандлар меҳнати улуғланди, барча 
бойлик шу асосда пайдо бўлиши уқтирилди. Бу муқаддас китобда Аллох таоло 
савдога катта аҳамият берган, судхўрликни, яъни 
рибоъ 
(судхўрлик фоизи) ни 
ҳаром қилган, мулкнинг муқаддаслигини, бировнинг мулкига хиёнат ва хатто 
хасад қилишни катта гунох деган. Исломда жамиятнинг тенгсизлиги тақдири 
азалдан деб тан олинади, аммо ҳалоллик ва тўғриликка буюрилади ва ёлғон 
ишлатиш, ўғрилик ва меҳнациз даромад топиш ман қилинади. Аллох таолонинг 
Қуръони каримда қарз олиш ва бериш, меросни тақсимлаш (
4-сура, 8-оят
), 
етим-есирларга мурувват, хайр-эхсон қилиш (
3-сура, 128-оят
) ҳақидаги ояти 
карималаридан келиб чиқадиган ғоялар ҳамда солиқ турлари ва миқдори ҳам 
катта аҳамият касб этади. Етимлар хақига хиёнат қилиш энг катта гуноҳлардан 
деб эълон қилинган. Шунингдек, ўзаро ёрдам ҳам (
5-сура, 3-оят
) зарур, лекин 
ёмон ишларда ва душманликда эмас дейилади. Ояти карима ва ҳадиси 
шарифларда турли касбларни эгаллаш, айниқса деҳқончилик, қўйчилик билан 
шуғулланиш, меҳнат қилиш зарурлиги марҳамат қилинган.
Ислом ақидасида исрофгарчиликка қарши кураш Куръони каримдаги 
«