3-4-мавзу. Риск дефинацияси ва риск консентрацияси. Режа

Иқтисодий риск объекти - бу самарадорлик ва иш шароитлари олдиндан аниқ маълум бўлмаган иқтисодий тизим.
Иқтисодий таваккалчилик субъекти – бу риск объектини бошқариш натижаларига қизиқувчи ва риск объекти тўғрисида қарор қабул қилиш ваколатига эга бўлган шахс.
Классик назарияда риск фақат йўқотишларни математик кутиш билан аниқланади, яъни хавф маълум бир операция натижасида етказилган зарардан бошқа нарса эмас. Рискнинг неоклассик назарияси, мумкин бўлган фойда тебранишларининг амплитудаси сифатида риск тўғрисидаги баёнотга асосланади.
Ушбу назарияга кўра, ноаниқлик шароитида ишлайдиган ва фойдаси тасодифий ўзгарувчига эга бўлган иқтисодий субъект операцияларни амалга оширишда иккита позицияни - кутилаётган фойда ҳажми ва унинг мумкин бўлган тебранишларининг катталигини бошқаради ва таққослаганда ўхшаш натижа берадиган ечимни танлайди, аммо тебранишлар пастлиги билан тавсифланади.
Бир қатор иқтисодчиларнинг асарларида риск таърифига асосан иккита ёндашув мавжуд. Баъзи олимлар рискни молия институти жараёнида юзага келиши мумкин бўлган қобилиятсизлик, йўқотиш, хавф деб ҳисоблашади.
«Риск» тоифасининг бундай таърифи иқтисодий маънода йўқотиш, зарарни тахмин қилади, уларнинг эҳтимоли ноаниқлик ёки етарли бўлмаган маълумотларнинг мавжудлиги билан боғлиқ.
“РИСКОЛОГИЯ” ФАНИ
РИСК ОМИЛЛАРИ
Ҳар бир иқтисодий субъектда характерли ёки мумкин бўлган хавф омиллари рўйхати бўлиши керак. У иккала генетик хавф омилини ҳам ўз ичига олиши керак, яъни. умумий фаолиятга хос ва ўзига хос.
Хавф омилларини ҳар хил усулда таснифлаш мумкин. Таснифлашнинг табиий талаби унинг ўрнини қоплаш ёки хатарларга қарши курашиш усулларига йўналтиришдир. Бошқача қилиб айтганда, хавф омиллари таснифи (аниқроғи, омиллар турлари) таваккални бошқариш усуллари таснифи билан ўзаро боғлиқ бўлиши керак. Бу битта таснифлаш гуруҳлашида асосан турли хил омилларни расмий равишда бирлаштириш имкониятларини чеклайди.