2-mavzu. Pedagogika shaxs tarbiyasi va rivojlanishi to‘G‘risidagi fan. Shaxsning rivojlanishi, tarbiyasi va ijtimoiylashuvi tayanch tushunchalar

Uchinchi bosqichda Markaziy Osiyoda ijtimoiy hayotning yuksalishi uchun madaniyat, ta’limtarbiya, maktablarni rivojlantirish taraqqiyotning bosh omili sifatida e’tirof e’tildi. Amir Temur, Mirzo Ulug‘beklar mamlakatni ma’rifat, ma’naviyatda deb bilib maktablar ochdilar, darsliklar yaratishni yo‘lga qo‘ydilar. Maktab va madrasalarda Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, Kamoliddin Behzod, Husayn Voiz Koshifiy, Jaloliddin Davoniy, Zahiriddin Muhammad Boburning pedagogik g‘oyalari, ayniqsa, insonparvarlik, adolatparvarlik, elsevarlik g‘oyasi va nazariyasi keng targ‘ib etiladi.

Shuningdek, bu bosqichda “Kalila va Dimna” “Qobusnoma” “Nasihatnoma”, Firdavsiyning “Shohnoma”, Abdurahmon Jomiyning “Bo‘ston” va “Guliston”, Alisher Navoiyning “Maxbub ul qulub”, Voiz Koshifiyning “Axloqi Muxsiniy”, Jaloliddin Davoniyning “Tariqayi tarbiyat ulavlod”, “Axloqi Jaloliy “ kabi asarlarda axloqiy tarbiya usullari to‘g‘risida ilg‘or pedagogik g‘oyalar, qarashlar ifodalangan ular bugungi kun tarbiyashunosligi, aniqroq aytadigan bo‘lsak pedagogika fanining puxta zamin hisoblanadi.

G‘arbda Yan Amos Komenskiyning “Buyuk didaktika” asari, Pestalotsining rivojlantiruvchi ta’lim, Adolf Disterveg, JanJak Russoning erkin ta’lim va tarbiya g‘oyalari, K.D Ushinskiyning “Pedagogik antropologiya” asarlarining yaratilishi pedagogika fanining mustaqil fan bo‘lib rivojlanishini ta’minladi.