2. 20-yillik urushning boshlanishi. Aqsh afg’oniston munosibatlarining taranglashuvi. Evakuatsiya aqsh Afg‘onistonda harbiylari

O‘n yillik urush Amerika qo‘shinlarining Afg‘onistonga kiritilganiga o‘n yil to‘lgani munosabati bilan o‘tkazilgan so‘rovnomada ko‘plab amerikaliklar bu urushni to‘xtatishni xohlaydi. 2001—2011-yillar oralig‘ida AQSh va NATO qo‘shinlari asosan janubiy va sharqiy hududlarda(Pokiston bilan chegara yerlar) jangarilarga qarshi operatsiyalar o‘tkazadi. Biroq Pokistonda joylashgan terrorchi guruhlar AQSh harbiy muvaffaqiyatlariga putur yetkazishni davom etadi.
O‘n yil mobaynida ikki mingga yaqin Amerika askarlari halok bo‘ladi, 444 milliard dollar urush va qayta qurish ishlariga sarflanadi, AQShning budjet taqchilligi 1,3 trillion dollarga yetadi.Bundan tashqari “Tolibon” bilan muzokaralar ham boshi berk ko‘chaga kirib qoladi. Sentabrda o‘zini “Tolibon” tinchlik delegatsiyasi a’zolari deb tanishtirgan ikki xudkush tomonidan hukumatning muzokaralardagi rahbari, sobiq prezident Burhoniddin Rabboniy o‘ldiriladi. Shundan so‘ng prezident Hamid Karzay “Tolibon” bilan muzokaralarni bekor qiladi. Afg‘oniston rasmiylari bu teraktda Pokistonda joylashgan Haqqoniy tarmog‘ini ayblaydi, ammo guruh bu ayblovni rad qiladi.
Bonn konferensiyasi Afg‘oniston siyosiy kelajagini muhokama qilgan birinchi xalqaro konferensiyadan o‘n yil o‘tgach, o‘nlab davlat va tashkilotlar 2014-yilda mamlakatdan xalqaro kuchlar olib chiqilgandan so‘ng olib boriladigan harakatlar yo‘l xaritasini ishlab chiqish uchun Germaniyaning Bonn shahriga yig‘iladi. Konferensiyada ma’ruza qilgan Hamid Karzay kelgusi o‘n yil mobaynida mamlakatda xavfsizlik va rekonstruksiya ishlarini kuchaytirish uchun har yili 10 milliard dollar talab qilishini va xalqaro yordamni davom ettirish evaziga korrupsiyaga qarshi keng ko‘lamli kurash olib borish mumkinligini aytadi.Konferensiya Pokiston tomonidan boykot qilinganligi sababli amalda to‘xtatiladi. Pokiston delegatsiyasi konferensiya boshlanishidan sal oldinroq Afg‘oniston chegarasida NATO va Pokiston qo‘shinlari o‘rtasida yuz bergan to‘qnashuvga norozilik belgisi sifatida konferensiyada qatnashishdan bosh tortadi. Konferensiyadan ko‘zlangan maqsadga erisha olinmaydi va uchrashuvlar deyarli samarasiz tugaydi.