1989-yilning 19-martida Toshkentning Lenin (hozirgi Mustaqillik) maydoni O‘zbekiston tarixidagi ilk norozilik namoyishiga sahna bo‘lgan edi

Hamon bank va sog‘liqni saqlash sohasida ish yuritish hujjatlari rus tilida
Davlat tiliga hurmatni oshirish uchun hamma bir yoqadan bosh chiqarib harakat qilishi lozim. Bu ikki yoki uch kishi qiladigan ish emas.
Hozirgi kunda og‘riqli nuqtalarimizdan biri – yozuvimiz. Yozuv masalasida hali ham bir to‘xtamga kelolmaganimiz sabab, aholi yuqori, o‘rta va quyi pog‘onaga ajralib qoldi. Masalan, yuqori pog‘ona keksa yoshdagilar bo‘lib, ular kirill yozuvini ma’qul ko‘radi. O‘rta pog‘ona o‘rta yoshlilar bo‘lib, ham kirill, ham lotin yozuvida yoza oladi. Quyi pog‘ona, bu yoshlarimiz bo‘lib, ular lotin yozuvini biladi. Bizda birgina soha vakillari to‘liq lotin yozuviga o‘tdi. Bu – ta’lim sohasi xodimlari. Lekin boshqa tashkilotlar lotin yozuvigagina o‘tmadi. Ayniqsa, bank va sog‘liqni saqlash sohasida ish yuritish hujjatlari kirill yozuvidagina emas, rus tilida olib borilyapti. Masalan, ariza o‘zbek tilida bo‘lmagan banklarimiz bor.
Aynan hozirgi kunda viloyat prokuraturasi bilan hamkorlikda ishchi guruhi tuzilgan bo‘lib, viloyatimizdagi 62 ta korxona va tashkilotning ish yuritish hujjatlari tekshiruvdan o‘tyapti. Lotin yozuviga to‘liq o‘tish uchun aniq bir muddat belgilamasak, bu muammo o‘z yechimini topmaydi.
Tarixiy joy nomlarini o‘zgartirib bo‘lmaydi
Ayrim joy nomlari o‘z tarixiga ega bo‘lib, ular yillar davomida avloddan avlodga o‘tib kelmoqda. Joy nomlarini o‘zgartirish, davlat tili qoidalariga mos nomlash kerak. Biroq, joy nomlarini o‘zgartirishda shoshma-shosharlikka yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. Masalan, Payariq tumanidagi Qo‘tirbuloq qishlog‘ining nomi Nurbuloq, deb o‘zgartirilgan. Lekin aslida u tarixiy joy sanaladi. Bir vaqtlar qishloqda shifobaxsh buloq mavjud bo‘lgan. Aynan shu yerda qo‘tir kasalligiga davo topilgan. Shuning uchun qishloqning nomi Qo‘tirbuloq deb nomlangan. Biz joy nomlarini o‘zgartirayotganimizda masalaning bir tomoni bilan cheklanib qolmasligimiz kerak. Agar qishloqning tarixi izohlab berilganida, bunday xatolikka yo‘l qo‘yilmasdi. Masalan, Omonxonaga odamlar nima uchun boradi? Shifobaxsh suvi uchun albatta. Agar uning nomini o‘zgartirib yuborsak, odamlar u yerda shifobaxsh suv borligini qayerdan biladi?
Shuning uchun toponimika bilan shug‘ullanadigan kishi tarixchi, geograf va tilshunos bo‘lishi kerak. Chunki u joy nomlarining etnonim jihatidan kelib chiqish tarixini, geografiyasini va qanday yozilishini bilmasa, ushbu sohada yaxshi mutaxassis bo‘la olmaydi.