11,1 Obyektga mo‘ljallangan yondashuv tarixi

Virtual funksiyalar. OMD da polimorfizmga faqat yuqorida tavsifi berilgan vorislik vaajdodusuliniqo'shimchayuklatish mexanizmi vositasida emas, balki virtuallash vositasida ham erishiladiki, u ajdod funksiyalarga o‘z avlodlari funksiyalariga murojaat qilish imkonini beradi. Polimorfizm sinf arxitekturasi orqali ishga tushiriladi. biroq faqat a'zo-funksiyalar polimorf bo‘lishlari mumkin.
C + + da polimorf funksiya bitta nomdagi ehtimoliy funksiyalardan biriga faqat bajarilish paytida, ya'ni unga sinfning konkret obyekti uzatilayotgan pavtda bog¹ lab qo‘yiladi. Boshqacha qilib aytganda, dastlabki dastur matnida funksiyaning chaqirilishi faqat taxminan belgilanadi, aynan qanday funksiya chaqirilayotgani aniq ko'rsatilmaydi. Bu jarayon kechikkan bog'lanish deb nom olgan. Navbatdagi misol oddiy a’zo- funksiyalarning polimorf bo'lmaganligi nimaga olib kelishi mumkinligini ко'r sat ad i.
^include
^include using namespace std; class Parent {
public:
void Fl() {cout«"I am Parent"«endl;};
void F2(int n) {
for(int i=0; i
}; };
class Child: public Parent
{

public:
void Fl() {cout«"I am Parent" «endl;}
};
int main() {
Child child; child.F2(3);
int kk;cin»kk; return 0;
}
Natija:
I am Parent I am Parent I am Parent
Parent sinfi FI va F2 a'zo-funksiyalarga ega, bunda F2 ni FI chaqira- di. Parent sinfining hosilasi boigan Child sinfiga F2 funksiyasi vorislikka o‘tadi, biroq FI funksiyasi qayta ta'riflanadi. Kompilator vorislikka o‘tgan F2 funksiyani Parent::Fl funksiyasi bilan bogiab. translatsiya qilib yubo- radi.
С + + kechikkan bogianishni funksiya bajarilish paytida aniqlaydi ham­da funksiyalarni virtuallash vositasida ularda polimorflikni ta’minlaydi. Aj- dod va avlod sinflarda virtual funksiyalarni e’lon qilish sintaksisini umum- lashtiradigan misolni ko‘rib chiqamiz: class classNamel {