1-Topshirq ”O’zbekistonning eng yangi tarixi’ o’quvfanining nazariy-uslubiy

Geosiyosat- geografik siyosat — siyosatshunoslikdagi nazariya. G. termini muayyan bir mamlakat oʻrni, tabiiy boyliklari, iklimi va b. geografik omillarining davlat tashqi siyosatiga (geografik-siyosiy strategiyasi va h. k. ga) muayyan taʼsirini ifodalash uchun ishlatiladi. G. tushunchasini birinchi bor R. Chellen (Shvesiya) ilmiy muomalaga kiritgan. G. nazariyasi 19-asr oxiri va 20-asr boshlarida F. Ratsel (Germaniya), A. Mexen (AQSH), X. Makkinder (Buyuk Britaniya) tomonidan ishlab chiqilgan, G. Kissinjer, 3. Bjezinskiy (AQSH) va b. tomonidan hozirgi dunyodagi siyosiy jarayonlarga tatbiqan rivojlantirilgan. G.ga oid ilmiy qarashlarga davlatning geografik joylashuvi (makoni) bilan uning ichki va tashqi siyosati oʻrtasidagi uygʻunlik prinsipi asos qilib olinadi. Oʻzbekiston oʻz tashqi siyosatida maʼlum darajada G.ning asosiy tamoyillarini ham hisobga oladi.

Oppozitsiya- 1 Qarama-qarshi harakat; ix-tilof; oʻz dunyoqarashini, siyosatini bosh-qalarning qarashlariga, siyosatiga qarshi qoʻyish.

2 Hukmron mafkura yoki hukumat siyosatiga qarshi chiquvchi va masalani boshqacha hal qilish yoʻlini, boshqacha siyosatni tak-lif etuvchi partiya yoki ijtimoiy guruh-larning umumiy nomi.
3 Bir xil satxdagi til birliklarini (fonema, morfema, soʻz maʼnolari va b. ni) ular orasidagi farqni bilish uchun oʻzaro qarama-qarshi qoʻyish. Soʻz maʼnolarini op-pozitsiyada oʻrganish barcha semalarni aniq-lashda qoʻl keladi.

• 
  Plyuralizm-(lot. pluralis — koʻplik) — borliqning bir necha (yoki koʻplab) mustaqil ibtidosi yoki bilimning bir qancha asosi mavjud deb hisoblovchi falsafiy qarash. Shu bilan birga, manfaatlar, gʻoyalar, qarashlarning ham koʻpligini bildiradi. "P." terminini nemis faylasufi X. Volf kiritgan . P.ning aksi — monizm. Gʻarb falsafasida juda koʻp oqim boʻlib, ular hozirgi falsafaning plyuralistik harakteridan dalolat be-radi (pragmatizm, personalizm, hayot falsafasi va boshqalar); 2) jamiyat siyosiy tizimining xususiyati. Bunda ijtimoiy guruxlar oʻz manfaatlarini oʻz vakillari (siyosiy partiyalar, kasaba uyushmalari, diniy va boshqa tashkilotlar) orqali ifodalash uchun tashkiliy tar-tib-qoida tusini olgan imkoniyatlarga ega buladilar. Jamiyatni demokra-tiyalash jarayonida (qarang Demokratiya) P. shakllanib, rivojlanadi: u ijtimoiy guruxlarning turli-tuman manfaatlarini aks ettiruvchi har xil qarashlar, fiqolar mavjudligini anglatadi.