1-Modul. Personalni boshqarish fanining predmeti va vazifalari. Personalni boshqarish — fan sifatida

boshqaruvning funktsiyali mutaxassislari. Ularning mehnat mahsuli boshqaruv axborotlari hisoblanadi. Bu toifa mutaxassislar guruhiga referentlar, iqtisodchilar va hokazolar kiradi;

mutaxassis-muhandislar. Ular mehnati mahsuli texnika va ishlab chiqarish texnologiyasiga oid konstruktorlik-texnologik yoki loyiha axborotlaridir. Bular — muhandislar, texnologlar, konstruktorlar, loyihachilar va hokazolardir;

xizmatchi-texnik mutaxassislar (kompyuter operatorlari, omborchilar, maishiy sohalar xizmatchilari va hokazolar) asosan xizmat ko’rsatish bilan banddirlar.

Menejment bo’yicha mutaxassislar, xususan rossiyalik iqtisodchi olim L. I. Yevenko fikriga ko’ra, ishlab chiqarishda xodimlarning rolini belgilab beruvchi kontseptsiyasi rivojlanish jarayonida to’rt bosqichni bosib o’tgan¹:


¹Upravlenie chelovecheskimi resursami: strategiya i praktika, Alma-Ata, 1996. 23 — 25- betlar.
1. Mehnat resurslaridan foydalanish (inglizcha Labour resourses use). Bu XIX asr oxiridan XX asrning 60- yillarigacha bo’lgan davrniqamrab olib, mazkur kontseptsiyaga binoan ishlab chiqarishda faqatinson uning funktsiyasi — ish vaqti sarfi va ish haqi bilan
o’lchanadigan mehnat mezon vazifasini o’tagan. G’arbda bu teylorizmnazariyasida, sobiq SSSRda esa mehnatning davlat tomonidanekspluatatsiya kilinishida o’z ifodasini topgan.
2. Personalni boshqarish (Personal management) XX asr 30-yillaridan boshlab shakllana boshlagan ushbu kontseptsiyaning nazariyasosi sifatida insonga xizmat vazifasi orqali qaralishi qabulqilingan bo’lib, boshqaruv ma’muriy vositalar (tamoyillar,uslublar, vakolatlar, funktsiyalar) orqali amalga oshirilishinazarda tutiladi.

3. 
   Inson resurslarini boshqarish (Nitap resourses management). Bu kontseptsiyaga ko’ra insonga xizmat vazifasi orqali emas, balki uch asosiy komponentli (mehnat funktsiyasi, ijtimoiy munosabatlar, xodim holati) yaxlit ijtimoiy tuzilma elementi sifatida qaraladi. Mazkur nazariya XX asrning 70- yillaridan shakllana boshlanib, sobiq SSSRda „qayta qurish" davrida „inson omilini faollash-tirish" g’oyalarida o’z aksini topgan.
   
4.