1-laboratoriya ishi Tizimni struktura sxemasini qurish. Tizim xususiyatlariga ko’ra bog’lanish modelini o’rganish. Ishning maqsadi

Qaror qabul qilishning usullari.
Qaror qabul qilishni izlash tamoyillariga qarab, barcha usullarni ikkita guruhga bo‘lish mumkin:
 qarorlarni ketma-ket yaxshilash usuli;
 ideal qarorni izlash usuli.
Ketma-ket yaxshilash usuli quyidagilardan iborat:
 maqsadli qarorni tanlash;
 yaxshilanishi talab qilinadigan xo‘jalik faoliyati omillarini ajratish;
 har bir omil bo‘yicha mumkin bo‘lgan yaxshilash jarayonlarini aniqlashtirish;
 umumiy holatni yaxshilashga to‘sqinlik qiluvchi eng yuqori darajali omillarni (nozik holatlarni) tanlash;
 nozik holatlarni silliqlab, keyingi bosqichga o‘tish.
Bu usulning kamchiligi shundaki, alohida omillar bir biridan ajratilgan holda qaraladi va ular o‘rtasidagi bog‘lanishning umumiy holatni yaxshilashga ta’siri masalasi ochiq qoladi.
Ideal qarorni izlash usuli qarorlarning biror ideal variantini (amaliyotda ba’zan uni amalga oshirib bo‘lmasligi ham mumkin) yaratish yoki tavsiflashni faraz qiladi. Dastlab cheklovchi omillarning har biri bo‘yicha sifat cheklovlari qarab chiqiladi. Shu asosda qarorlar amalga oshishining chegara darajasi o‘rnatiladi. Keyin esa tizim ishlashini tashkil etishning va taklif qilingan qarorning darajasi tuzib olinadi. Shuni ta’kidlaymizki, usulni tanlash masalaning qo‘yilishiga bog‘liq, chunki tuzilgan masala qaror qabul qilishga ta’sir qiladi.
To‘rtinchi bosqichning bo‘limi qabul qilinadigan qarorlar variantlarining muqobillarini tuzib olishdan iborat, unda izlanayotgan qarorning amalga oshishini oydinlashtiruvchi zaxiralarning har xil funksiyalari mujassam. Yirik loyihalar uchun muqobil qarorlar soni bir nechta bo‘lishi mumkin, ammo ularni amalga oshirish juda ham qimmat. Ana shu muqobillarni tanlash ularni amalga oshirishda foydalaniladigan zaxiralarga nisbatan yuqori darajali variantni tanlash bahosi bilan ifodalanadi.
Shunday qilib, yuqorida ta’kidlangan to‘rtta bosqichga asoslangan qaror qabul qilish jarayoni shu jarayonga tizimli yondashuvga hamda qarorning asosiy xarakteristikalari bo‘yicha axborotni tahlil qilish funksiyalarini aniqlashga asoslangan.