1. iqtisodiyotga kirish

Iqtisodiy resurslar bu tovar va xizmatlarni ishlab chiqarishda qo‘llaniladiga omillardir. Bu iqtisodiy resurslarga berilgan umumiy ta’rifdir. Resurslar bu odamlarning ehtiyojlarini qondirish uchun mavjud bo‘lgan moddiy va nomoddiy imkoniyatlardir.

Resurslarni turkumlashda turli yondashuvlar mavjud. Iqtisodiy fanda mumtoz maktab namoyondalari resurslar mehnat, yer, kapitaldan iborat deb hisoblaganlar. Marjinlistik nazariya resurslar tarkibiga yer, mehnat, kapital va tadbirkorlik qobiliyatini kiritadi. Postindustrial jamiyat iqtisodiyot nazariyasida resurslar tarkibiga qo‘shimcha ravishda axborot va ekologik omillar kiritilgan.

Iqtisodiy nuqtayi nazardan yer tushunchasiga ishlab chiqarish jarayonida qo‘llash mumkin bo‘lgan tabiiy resurslar, ya’ni ekiladigan yerlar, o‘rmonlar, meneral va foydali qazilmalar, suv resurslari kiradi. Mehnat predmeti (ashyosi) - bu mehnat jarayonida inson ta’sir qiladigan tabiatning mahsuli. Inson ta’sir etgan, ammo keyinchalik qayta ishlashga mo‘ljallangan mehnat predmeti xomashyo deb ataladi. Masalan, kondagi ruda qatlami(mehnat predmeti), kondan ruda qazib olindi (xomashyo) va metall ishlab chiqarishda foydalanildi. Har qanday mehnat predmeti ham xomashyo emas, garchi har qanday xomashyo mehnat predmetidir. (masalan, shaxtadagi ko‘mir qatlami mehnat predmeti hisoblanadi, ammo xomashyo emas, chunki unga inson ta’sir etmagan, ya’ni qazib olmagan.) Inson mehnat qurollari yordamida mehnat ashyosiga ta’sir etib, o‘ziga zarur bo‘lgan mahsulotlarni ishlab chiqaradi. Masalan, metalldan (mehnat ashyosi), stanok (mehnat quroli) yordamida detal ishlab chiqariladi. Mehnat ashyolari va mehnat qurollari birgalikda ishlab chiqarish vositalarini tashkil qiladi. Ishlab chiqarish vositalari barcha moddiy resurslarni o‘z ichiga olgan umumlashtirilgan atamadir.