1. Ekologik omillarning me'yoriy hujjatlarda aks etishi Ekologik bilimlarning qomusiy allomalar tomonidan o'rganilishi

 Sinoning "Yer yuzida chang va tutun bulmasa, inson ming yil yashar edi" degan iborasining qanchalik to’g’ri ekanligi bugungi kunda isbotlandi. 

Soxibkiron Amir Temur (1336-1405) har bir doim mamlakatda (kulga kiritilgan yerlarda ham) birinchi navbatda obodonchilik, yerlarni o’zlashtirishga katta e’tibor bergan. Soxibkiron ko’rik va bo’z yerlarni o’zlashtirganlarni, koriz ko’rgan yoki biror 6og’kukartirganlarni raG’batlantirgan. "Temur tuzuklari" da yangi o’zlashtirilgan yerlardan "Birinchi yili undan xech narsa olmasinlar, ikkinchi yili raiyat uz roziligi bilan berganni olsinlar, uchinchi yili esa qonun-koidaga muvofik xiroj yiG’ilsin", deb ta’kidlanadi. Soxibqiron Samarqandda 12 ta bog’ yaratadiki, ularning har bir biri o’ziga xos tabiiy muxitga ega bo’lib, iqlimiga, yeriga, nomiga g’oyat katta e’tibor beradi. 

Tabiatga bo’lgan mexr-muxabbat, adolat tuyg’usi Alisher Navoiy (1441-­1501) siymosida aloxida urin tutadi. A.Navoiy raxbarligida unlab kanallar kazilgan, xovuzlar, kuduklar, sardobalar barpo qilingan. Shuningdek Navoiy qarashlarida suvni isrof qilish - nonni isrof qilishdek gunox ekanligini, xovuz, kuduk, sardoba suvini toza saqlash hamma uchun ham savob, ham farz ekanligini tushuntirilgan. A.Navoiy tabiatga yoki biron-bir jonzotga xiyonat qilishn