1. бургут билан тулки

124. ҚАРҒА БИЛАН ТУЛКИ 
Қаердандир бир бўлак гўшт олиб қочган Қарға учиб келиб дарахт шохига 
қўнди. Уни Тулки кўрди ва дарахт тагига келиб, Қарға тумшуғидаги гўшт 
илинжида, унга: "Оҳ, Қар- ғажон, сен энг улуғ, энг гўзал қушсан, аслида, барча 
парран- даларга фақат сен шоҳ бўлишинг керак эди-ю, лекин овозинг унча 
жарангдор эмас-да", деб хушомад қила бошлади. Шунда Қарға ўзининг янгроқ 
овозини Тулкига намойиш қилиш учун тумшуғидаги гўштни тушириб 
юбориб, овозининг борича қағиллай бошлади. Тулки шу заҳоти гўштни илиб 
олди-да, Қарғага деди: "Эҳ, нодон, агар каллангда яна ақиинг ҳам бўлганида 
эди, бошқа ҳеч нима керак бўлмасди сенга қушларнинг шоҳи бўлишинг учун". 
Масал нодон одамлар ҳақида. 
129. ЗОҒЧА ВА КАПТАРЛАР 
Каптархонадаги Каптарларни яхши боқишаѐтганини кўрган Зоғча шу 
қушлар жамоасида яшамоқчи бўлиб, ўзини оқ бўѐққа бўяб олди. У товуш 
чиқармаган чоғда Каптарлар уни ўз тоифаларидан деб билишди, лекин у бир 
пайт ўзининг каптар эмаслигини унутиб қўйиб, бирдан қағиллаб юборди; 
шунда Каптарлар Зоғчани таниб қолиб, ораларидан ҳайдаб юбордилар. 
Каптарлар хўрагидан маҳрум бўлган Зоғча ўз ҳамжинслари ѐнига қайтиб 
келди; лекин бу оқ патли қушни зоғчалар тан олмай, ѐнларига яқин 
www.kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi

---

йўлатмадилар. Оқибат, икки охурдан ем ейишни кўзлаган Зоғча ҳар иккисидан 
ҳам қувилди. 
Бинобарин, бизлар ҳам ўзимизда борига шукур қил- моғимиз ва очкўзлик 
туфайли бутун бор-будимиздан мосуво бўлишимиз мумкиютигини 
>тнутмаслигимиз керак. 
132. ИТ ВА ТУЛКИ 
Бир овчи Ит шерни кўриб қолиб, уни қувишга тушди. Шер орқасига 
ўгирилиб бир ўкирган эди, Ит тирақайлаб қоча бошлади. Буни кўрган Тулки 
деди: "Вой тентак-е, шернинг фақат овозидан қўрқиб қочяпсан-у, ким қўйибди 
сенга унинг орқасидан қувишни?" 
Шундай одамлар бўладики, улар ўзларидан бообрўроқ, қудратлироқ 
кишиларни ѐмонлаб ғийбат қила бошлайдилар, аммо уларнинг дағдағаларини 
эшитиб, зумда дамлари ичла- рига тушиб жим бўлиб қоладилар. Масал 
шундай ғийбат- чиларга қарши қаратилган.