4. O'rta asrlarda dam olish faoliyati
Boylar hammomga borishni boshlashdi (sog’liqni saqlash) maqsadida.
Bazmu-jamshidlar o’tkazish orqali gastronomiyada ovqatni tatib ko’rish yo’lga
qo’yildi.
“Satirkon” asarida Nodir Devonbegi, Buxoro, Labi Hovuzdagi folklor
chiqishlari ko’rsatilgan. Xalqalarni diniy bayramlar birlashtira boshladi. Qadimgi
Gretsiya, Rim, Hindistonda teatr, dramaturgiya, miflar paydo bo’la boshladi. O’rta
asrlarda falsafiy mushohada ilm-fan, san’at rivojlandi. Xristianlar yakshanba kunini
dam olish kuni deb e’lon qilishdi. XX asrda hordiq chiqarishda audio, video
vositalarining rivojlanishini ko’rishimiz mumkin. Aynan shu asrda hordiq chiqarish
sanoatiga asos solindi. 1960-1970 yillarda rivojlangan mamlakatlarda sanoatlashgan
jamiyatning yangi ko’rinishi yuzaga keldi. Bunda ular yangi axborot
texnologiyalarini joriy etishdi. Amerikalik iqtisodchi D.J.Rifkin “Konets Truda”
kitobida XX asr o’rtalarida sohada xizmat ko’rsatish uchun ishchi kuchining 5%
yetarli bo’ladi deb aytgan.
Ommaviy bayramlar tarixi zarvaraqlariga qisqacha nazar solsak, o‘zining
g‘oyaviy jihatdan kompozitsion butun bo’lgan qadimgi Yunoniston va Rim
davridagi bayramlardan boshlasak bo‘ladi. Albatta, qadimgi Yunoniston va Rim
bayramlarigacha ham insoniyat paydo bo’lganidan keyingi davrda bayramlar
vujudga kelib, shakllangan. Lekin bu bayramlar o‘zining ma’naviy, intellektual
darajasi, ifodaviy shakllari jihatidan primitiv xususiyatga ega bo‘lib, kompozitsion
yaxlitlikka ega bo‘lmagan.
Qadimgi Yunoniston va Rim davrida tashkil qilinib, o‘tkazilgan xalq
bayramlarida ommaviy bayramlar dramaturgiyasi va rejissurasining elementlari
vujudga kelgan.
Qadimgi yunonlarda bayram o‘ziga xos mustaqil bo‘sh vaqt va dam olishning
bir shakli bo‘lib, hatto doimiy jihatdan ham uzviy, faol mashg‘ulot turiga aylangan.
Bizga ma’lumki, Delfe, Pifiy, Nemeysk va Panfin o‘yinlari juda ham ommabop
bo‘lgan. Lekin bu o‘yinlaming ichida eng mashhuri Olimp o'yinlari bo'lgan. Olimp
o‘yinlari maxsus qurilgan Olimpshahrida 4 yilda bir marotaba o‘tkazilgan. Lekin
turli urushlar oqibatida bu o‘yinlar yo‘q bo'lib ketdi.
XV-XVI asrlarda badiiy qadriyati yuksak yodgorliklar yaratildi: al-Hamrodagi
saroy, Qurdoba, Jazoir, Sammadra, Dehlidagi masjidlar, Reyms, Parijdagi gotik
uslubidagi soborlar, Istambuldagi Avliyo Sofiya ibodatxonasi; ajoyib ikona va
haykaltaroshlik asarlari, kalligrafiya va kitob miniaturasi, ayniqsa, Sharqda she’riyat
yuksak darajada taraqqiy etadi.
Bu davrning muhim badiiy yutuqlari qatoriga aholining barcha qatlamlari
e’tirof etgan madaniyat qadriyatlarini qo‘yish mumkin. Xristian va islom dinlari boy
va kambag‘alni, kuchli va ojizni turli irqdagilarni va turli ijtimoiy guruhlarni bir-
biridan ajratmaydi. Barcha e’tiqod qiluvchilar uchun umumiy axloq mezonlari:
mo‘minlik, tavba, yaxshi va rahm -shafqatli bo‘lish, gunoh qilmaslik kabilar
mavjud. O‘rta asrlarda umum e’tirof etgan axloqiy me’yorlarning mustahkamlanishi
umuminsoniy xulq-atvor va axloq mezonlarini ishlab chiqishda katta ahamiyatga
ega bo‘ldi.
O‘rta asrlar madaniyatining ko‘p qirrali ekanligi yuqorida ta’kidlangan edi. Bu
davr madaniyati ijodkorligi jarayonida ilk marta aholining barcha tabaqalari ishtirok
etib, har bir qatlam o‘zining madaniyatini yaratadi va o‘z navbatida, an’anaviy
madaniyat sifatida jamiyatning ma’lumotli, yuqori qatlamining madaniyatigina
namoyon bo‘ladi. Ruhoniylar inson ruhiyati, ritsarlar davlat ishlari bilan mashg‘ul
bo‘ldilar.
O‘rta asr Sharqi madaniyatida tabaqaviy submadaniyatlar emas, ikki yirik
madaniyat - shahar va ko‘chmanchilar madaniyati ajralib turadi. Shahar sharoitida
«Yusuf va Zulayho», «Layli va Majnun», «Lubna va Qays» singari dostonlar turli
poetik shakl va janrdagi (qasida, masnaviy, g‘azal, madhiya, ruboiy) adabiy asarlar,
hikoya va ertaklar to‘plamlari, («1001 kecha ertaklari», «Kalila va Dimna») latifa
va rivoyatlar yaratildi. Miniatura bezagiga boy kitoblar, musiqa san’ati va raqsning
xilma-xil janrlari xalq orasida keng tarqaldi.
Ko‘chmanchilar orasida turli musiqa asboblarida kuyga solib aytiladigan
(baxshi va oqinlar tomonidan) xalq og‘zaki ijodining yirik badiiy shakllari - epos,
dostonlar yaratish ustuvorlik qildi. Shahar, ritsarlik, dunyoviy, monaxlik va so‘fiylik
kabi submadaniyatlarning paydo bo‘lishi madaniyatni sezilarli boyitdi, yanada
rivojlanishida ko‘plab yo‘nalishlar yaratdi hamda Renessans (Uyg‘onish) deb
atalgan yuksak taraqqiyotga zamin tug‘dirdi.
Uyg‘onish davri tadqiqotchilar asarlarida turlicha baholanib, turlicha
yondoshuvlarga sabab bo‘ldi. Xususan, Uyg‘onish yo‘nalishi umumjahon jarayoni
sifatida Xitoyda VII-VIII asrlarda boshlanib, IX-XII asrlarda Markaziy Osiyo va
Yaqin Sharqni qamrab oldi, XIV-XVI asrlarda Yevropada takomiliga yetdi.
Shuningdek, tadqiqotchilar Uyg‘onish davrining bosh maslakdoshi haqiqiy
gumanizm bo‘lganligini bir ovozdan e’tirof qiladilar. Xitoyda «insonparvarlik»
so‘zining sinonimi «jen», Sharqda «odamiyat» atamalari hisoblanadi.
Uyg‘onish davri madaniyati -diniy madaniyat taraqqiyoti va yangi texnika
madaniyati rivojini bog‘lovchi ko‘prikdir.
Olimpiya o‘yinlari 776-yildan to eramizdan avvalgi 394-yilgacha 1000 yil
o‘tkazilgan bo‘lsa, XIX asming oxirida Per de Kuverton tomonidan tiklanib, hozirgi
hayotimizning eng go‘zal va nufuzli sport bayramiga aylandi.
Yunonistonning ko‘p sonli bayramlari ichida, eng yorqin, har to’lonlama
tashkil qilingan bog‘dorchilik xudosi Dionisga bag‘ishlangan bayramlar alohida
o‘rinni egallaydi. Bu bayramlarda elladaliklar hayotidagi miflar (afsonalar) va real
hayot bir-biri bilan chambarchas bog‘lanib ketgan. Shu davrdan boshlab, bayramlar
tarixiga «tomosha» - (maxsus toshdan qurilgan teatrlardagi tomosha) va «kamaval»-
«karrus navalis»-«kema charxpalagi» (Diontsning rang-barang bayramona kelishi)
iboralari kirib kelgan
D.P.Kallistov o‘zining ilmiy izlanishlarida «Dionis bayramlari oddiy bayram
kuni emas, balki bayram qilish kuni bo‘lgan»—deb ta’kidlaydi. Bu bayramlarda turli
urf-odat va marosimlar bir-birini to’ldirib, xalq ommasi faol ishtirok etib, har bir
qatnashchiga musiqa, sport, xor va dramatik musobaqalarda to'liq, erkin qatnashish
huquqi berilgan edi.
Dionis bayramlarida asosiy uch qismni ajratib ko‘rsatish mumkin:
1) Dionisga bag‘ishlab qurbonlik qilish marosimi;
2) yugurish, kurash, qo‘shiq, raqs bo‘yicha umumfuqaro musobaqalari;
3) professional mimlar, jonglyorlar, qiziqchilar tomoshalari.
Shundan kelib chiqib aytish mumkinki, Dionis bayramlari faqatgina qo‘shiq,
raqs, teatr tomoshasidangina iborat bo‘lmay, balki ommaviy xatti-harakat sifatida
tarixda chuqur iz qoldirgan. Afinada o‘tkazilgan Dionis bayramlari o‘zining
ommaviyligi bilan ajralib, unda asosan shahar fuqarolari qatnashishgan. Bu
bayramlarga shaharning har bir tumani (fila) xor musobaqasida qatnashish uchun
o‘z guruhlarini tayyorlashgan. Musobaqa jarayoni esa teatrlashtirilgan holda
o‘tkazilgan. Musobaqada musobaqa hakamlari va qatnashchilaming tantanali
o‘tishlaridan boshlanib, musobaqadoshlar qo‘shiq, rechtativ dialog, raqsni bir-
birlariga qarshi xatti-harakat orqali ijro qilingan. Guruhlarning bunday
teatrlashtirilgan tortishuvlarida bir-birlariga hazil-mutoyiba qilishlari o‘ziga ko‘plab
xalq ommasini jalb qilib, bayramona muhitni vujudga keltirar edi.
Eramizdan oldingi VI asming ikkinchi yarmida Afina taxtiga o‘tirgan Pisistrat
Dionis bayramini rasman davlat bayrami deb e’lon qiladi.
Jan Jak Russo qadimgi Ellada tomosha san’ati tog‘risida shunday deb yozadi:
«Butun xalq ommasi oldida, ochiq havoda namoyish etilgan, ajoyib spektakllarda
kurashlar, g‘alabalar, mukofotlar-voqealarning ko‘rsatilishi minglab yunonlaming
qalbidagi cho‘g‘ni alangalatib, mardlikka da’vat qilgan».
Qisqa qilib aytganda, qadimgi Yunoniston bayramlarida birinchilardan bo‘lib
tashkillashtirilgan
ommaviy
xatti-harakatda,
ommaviylik,
komplekslilik,
tomoshaviylik o‘yinlar xarakteri namunalari namoyon bo’lgan».
Qadimgi Rim Yunoniston bilan qo‘shni bo‘lishiga qaramay, o‘tkaziladigan
bayramlar shakli va ko‘rinishi jihatidan tubdan farq qilgan. Yunoniston
bayramlarida Afina fuqarolari faol qatnashishgan bo‘lsa, qadimgi Rim
tomoshalarida tomoshabin bilan ishtirokchi ajratilgan.
Aynan shu davrdan boshlab «tomosha» so‘zi «bayram» so‘zining sinonimiga
aylangan.
Rim imperiyasi davrida qattiq sinfiy kurash yuzaga kelgani, imperiyani kuch
bilan boshqarilayotganligi sababli, aholini chalg‘itish maqsadida tomoshalar yuzaga
keladi.
Qadimgi Rim imperiyasi tomoshalarida sahna texnikasi, ta’sirchan vositalar
ancha rivojlandi. Ayniqsa, Rimda qurilgan mashhur Kolizey tomoshagohi
hozirgacha insonlami hayratga solib kelmoqda. Kolizey nafaqat kattaligi, balki
harakatga keluvchi arenasi, sahna mexanizmlari orqali arenani ko’lga yoki o‘rmonga
aylantira olish kabi jihatlari bilan butun jahonga mashhur.
Ayniqsa, qadimgi Rimda dushman ustidan qozonilgan g‘alabaga
bag‘ishlangan Triumf paradlari o‘ziga xos teatrlashtirilgan harbiy parad edi.
Bundan tashqari, gladiatorlar janglari, sirk poygalari, artistlar musobaqalari,
dengiz janglari, luperkali, «kichik triumf»-olqishlash kabi tomoshalar mashhur
bo‘lgan. O‘rta asrlarda ommaviy bayramlarning tabaqalashishi intensiv ravishda
rivojlandi. Ayniqsa, feodal davlatning kuch-qudratini ko‘klarga ko‘taruvchi diniy
bayramlar rivojlandi. Shu bilan bir qatorda, shahar maydonlarida o‘tkaziladigan
hazil-mutoyibaga qurilgan bayramlar xalqning eng sevimli bayram tomoshalari
bo‘lib, ko‘plab xalq ommasini to‘plab, ularning kelajakka intilishi va ertangi kunga
bo‘lgan ishonchining kurtagi sifatida namoyon bo‘lgan.
Rasmiy bayramlar, bu bayramlarning aksi o’laroq, hukmron tabaqaning
manfaatlarini himoya qilishga bag‘ishlangan edi. Ommaviy bayramiarga bunday
yondashish, «dam olish» degan tushunchaning o‘zgarishiga olib keldi. O‘rta asrlarda
shaxsning dam olishi, o‘z xohishiga qarab erkin bo'lmay, cherkov, din arboblari
tomonidan boshqarilgan. Bu davrda diniy bayramlarning o‘zi 115 ta bo’lgan.
Katta yer maydonlariga, ulkan siyosiy kuchga ega bo'lgan cherkov,
bayramlarni ham o‘z qo’liga kiritib, xalq oldida o‘z ustunligini namoyish etib,
o‘zining tashviqot quroliga aylantirgan. Cherkovning badavlatligi bu bayramlarda
kostyumlarning turli-tum an rang-barangligini ta’minlab, o‘ziga xos teatrlashtirishni
vujudga keltirgan, bu esa cherkov marosimlarini ommaviy bayram darajasiga olib
chiqishiga yordam bergan.
O‘rta Osiyo xalqlari, jumladan, o‘zbek xalqining ham eng qadimgi davrlardan
shakllana boshlagan asrlar bo'yi avloddan-avlodga o‘tib kamol topib bebaho
merosiga aylangan bayramlari ko‘p. Bu bayramlar eng qadimiy davrlarda xalq
ommasi ehtiyoji bilan shakllana borgan, ijtimoiy zarurat asosida rivoj topgan va
boshqa xalqlar tajribasi bilan boyib kelgan.
Ta’til so‘zining ruscha muqobili — “kanikul”ning tarixi juda qiziq. Aslida u
Sirius yulduzining lotincha nomi – “Kanikula”(mitti kuchukcha degan ma’noni
beradi) so‘zidan kelib chiqqan. Mazkur yulduz yozning eng issiq paytida ko‘kda
paydo bo‘lgan. Qadimgi Rim senati aynan shu payt — “Kanikula” osmonda yuz
ko‘rsatganda fuqarolar uchun dam olish kunlarini e’lon qilgan. Demak, o‘sha
davrlardayoq yozda hordiq chiqarish ko‘nikmasi paydo bo‘lgan hamda bu odat
bugungi kungacha davom etmoqda. Biroq yozgi ta’til muddati barcha
mamlakatlarda bir xil emas. Jumladan, respublikamiz yoshlari uchun yoz oylarining
ma’lum kunlari ta’til hisoblanadi.
Olimpiya o
ʻ
yinlari — har to
ʻ
rt yilda o
ʻ
tkaziluvchi zamonamizning eng yirik
xalqaro majmuaviy sport bellashuvlari. Olimpiya o
ʻ
yinlari Xalqaro Olimpiya
Qo
ʻ
mitasi vasiyligi ostida 4 yilda bir marotaba o
ʻ
tkaziladi. Olimpiya o
ʻ
yinlarining
Yozgi va qishki o
ʻ
yinlari mavjud.
Olimpiada o
ʻ
yinlari - 1) Yunonistonda umumyunon bayrami va musobaqalari
2) g
ʻ
ildirakli aravada tez yurish, beshkurash, mushtlashish musobaqalari, san
ʼ
at
konkursi. Miloddan avvalgi 776 yildan boshlab milodiy 394 y.gacha har 4 yilda
Olimpiya shaxrida xudo Zevs sharafiga o
ʻ
tkazilgan. Ana shu 4 yillik davr Olimpiada
deb atalgan. O
ʻ
yinlar 5 kun davom etgan;
2) Yunonistonning Olimpiya o
ʻ
yinlarini eslatuvchi jahon sport musobaqalari.
1896-yil (Olimpiadaning 1-yili) dan boshlab o
ʻ
tkaziladi. Olimpiya o
ʻ
yinlarini
o
ʻ
tkazish tartibi, qoidalari Olimpiya hartiyasida belgilab berilgan. Bu hartiyani
zamonaviy olimpiya harakati asoschisi, fransiyalik jamoat arbobi Pyer de Kuberten
(1863—1937) ishlab chiqqan. 1894 yil Parijda Xalqaro sport kongressi hartiyani
tasdiqlagan (yangi tahriri 1999-yil qabul qilingan). O
ʻ
yinlar Xalqaro Olimpiya
Qo
ʻ
mitasi (XOQ) tomonidan tashkil qilinadi. O
ʻ
yinlarda musobaqalar sportning
faqat olimpiya turlari bo
ʻ
yicha o
ʻ
tkaziladi. Olimpiya sport turi hartiyaga binoan
aniqlanib, u eng keng tarqalgan (yozgi o
ʻ
yinlarning erkaklar uchun sport turi 4
qit
ʼ
aning kamida 75 davlatida va ayollar uchun esa, 3 qit
ʼ
aning kamida 40 davlatida
tarqalgan) bo
ʻ
lishi kerak. Dasturga yengil atletika, gimnastika, suzish, og
ʻ
ir atletika,
kurash, boks, qilichbozlik, eshkak eshish, velosport, futbol, basketbol musobaqalari
kiritilgan. 1968-yildan Olimpiya o
ʻ
yinlari tashkiliy qo
ʻ
mitasi XOQ tomonidan
tasdiqlangan madaniy dastur tadbirlarini o
ʻ
tkazib keladi. Bu tadbirlar san
ʼ
at
vositasida olimpiadaning xalqlar o
ʻ
rtasida tinchlik va totuvlik ideallarini targ
ʻ
ib
qilishga qaratilgandir. 1924-yildan Olimpiya o
ʻ
yinlarining qishki qismi mustaqil
musobaqalar sifatida o
ʻ
tkaziladi (Qishki olimpiada).
Olimpiada shiori "Tezroq, balandroq, kuchliroq" (lot. "Citius, altius, Sortius")
1920-yildan olimpiada emblemasiga kiradi.
Olimpiya o
ʻ
yinlarining ramzi - besh qit'ani ifoda etuvchi beshta birikkan
xalqadan iborat. 5 halqa — olimpiada harakatiga birlashgan 5 ta qit
ʼ
a ramzi. Yuqori
qatordagi ranglar: havorang - Yevropa, qora - Afrika, qizil - Amerika, pastki qatorda:
sariq - Osiyo, yashil - Avstraliya.
Beshta Olimpiya xalqasi 1913-yilda yaratilib, 1914-yili qabul qilingan va
1920-yili AntverpendagiYozgi Olimpiya o
ʻ
yinlarida debyutlagan.
Olimpiada bayrog
ʻ
i — Olimpiada timsoli (5 halqa) tushirilgan oq mato barcha
Olimpiya o
ʻ
yinlarida ko
ʻ
tariladi. Olimpiya o
ʻ
yinlarining an
ʼ
anaviy atributa
Olimpiada mash
ʼ
alasidir. U Alfey daryosi vodiysidagi Kronos tog
ʻ
yon bag
ʻ
rida
quyosh nurlaridan yondirilib, o
ʻ
yinlarning tantanali ochilishiga estafeta bilan olib
kelinadi va olimpiada stadionidagi maxsus mehrobda o
ʻ
yinlar yopilguncha (16 kun)
yonib turadi.
Tarixiy ma
ʼ
lumotlarga ko
ʻ
ra, birinchi Olimpiya o
ʻ
yinlari eramizdan avvalgi
776-yilda o
ʻ
tkazilgan. O
ʻ
yinlar antik olimpiya xudolariga bag
ʻ
ishlangan bo
ʻ
lib, o
ʻ
yin
musobaqalari qadimgi Olimpiya maydonlarida o
ʻ
tkazilgan. Asrlar o
ʻ
tib eramizning
393-yili Olimpiya o
ʻ
yinlari imperator Feodosiya buyrug
ʻ
i bilan to
ʻ
xtatilgan. Antik
Olimpiya o
ʻ
yinlari Pelopones g
ʻ
arbiy qismida joylashgan qadimgi Olimpiyada
o
ʻ
tkazilib kelingan. Grek mifalogiyasiga ko
ʻ
ra, Olimpik o
ʻ
yinlar asosi Pelopsa
orollarida vujudga kelgan. Qadimgi Olimpiya o
ʻ
zining go
ʻ
zal tabiati, maftunkorligi
bilan, shuningdek, o
ʻ
zining muhtasham ibodatxonalari va sport maydonlari bilan
ajralib turadi. Eramizdan avvalgi 10-asrlarda Olimpiyada madaniy marosimlarni
hamda boshqa diniy va siyosiy tadbirlarni o
ʻ
tkazishga xizmat qilgan joy
hisoblangan. Olimpiyaning markazi qismida hashamatli Zevsa, uning tog
ʻ
risida esa
Geri ibodatxonasi qad ko
ʻ
targan. Olimpiya o
ʻ
yinlari Zevsga sig
ʻ
inish, diniy
marosimlar bilan chambarchars bog
ʻ
liq edi. So
ʻ
zsiz o
ʻ
yinlar yuqori saviyada
o
ʻ
tkazilib, grek shaharlari o
ʻ
rtasida o
ʻ
zaro munosabatlarni yaxshilashga
yo
ʻ
naltirilgan edi. Qadimgi miflarda aytilishicha, Olimpiya o
ʻ
yinlarining tug
ʻ
ilishi
yarimxudo Gerakl nomi bilan bog
ʻ
liq.
12 asrdan buyon qadimgi Olimpiya o
ʻ
zining qadimiy o
ʻ
yinlar o
ʻ
tkaziladigan
maydoni va otchoparlarida muxlislar qalbidan joy olgan chaqqon hamda baquvvat
sportchilarni namoyon qildi. Sportchilarning nomlari ularning Olimpiya g
ʻ
alabalari
tarix varoqlarida muxrladi. Qadimgi Olimpiada o
ʻ
yinlarida barcha ozod erkaklar —
Gretsiyada yashovchilar qatnashish huquqiga ega bo
ʻ
lgan. Megardan general Orsip,
cho
ʻ
pon Polimnist, Rodos orolidan qirol oilasi a
ʼ
zosi Diagor, Makedoniya qiroli
Aleksandr I, faylasuf Demokrit — bularning barchasi qadimgi Olimpiya o
ʻ
yinlari
ishtirokchilari bo
ʻ
lishgan.
Dunyoda minglab sport turlari mavjud. Ayrim sport turlari shunchalik
ommaviyki, ularning ixlosmandlari butun dunyoda topiladi. Ba’zi turlari esa so‘nggi
yillarda rivojlanib, o‘z shinavandalariga ega bo‘lib bormoqda. Badminton shunday
sport turlaridan biri hisoblanadi. Insondan chaqqonlik, epchillik, tezkor fikrlash kabi
xususiyatlarni talab etadigan badminton bilan bugun dunyoda 500 milliondan ortiq
odam muntazam shug‘ullanib kelmoqda.
XIX asrda Hindistonda xizmat qilgan ingliz zobitlari mahalliy aholining patli
koptokni urib o‘ynaladigan puna deb nomlangan o‘yinini o‘z vataniga “olib
kelishdi”. 1873 yilda angliyalik gersog Bofort ushbu o‘yinga biroz o‘zgarishlar
kiritdi va o‘zi yashaydigan Badminton-xaus degan qishloqchada ilk badminton
maydonchasini barpo etdi. 1893 yilda esa Angliya badminton uyushmasi o‘yinning
rasmiy qoidalarini qabul qildi. XX boshlarida badminton bo‘yicha xalqaro
musobaqalar o‘tkazila boshlandi. 1934 yilda esa Xalqaro badminton federatsiyasi
(IBF) tashkil etildi. Tashkilotning birinchi prezidenti etib badminton va tennis
bo‘yicha bir necha bor Uimbdon turniri g‘olibi Jorj Tomas saylandi. 1947 yildan
beri erkaklar o‘rtasida badminton bo‘yicha o‘tkazilib kelinayotgan eng yirik
musobaqa Tomas kubogi deb nomlanadi. Ayollar o‘rtasidagi eng yirik badminton
musobaqasi hisoblangan Uber kubogi 1955 yildan buyon uyushtirilib kelinadi.
Hozirgi vaqtda Xalqaro badminton federatsiyasiga dunyo bo‘ylab 140 dan
ortiq mamlakat a’zo. 1967 yilda Yevropa badminton uyushmasi tashkil etilgan
bo‘lsa, bir yil o‘tib Boxum shahri (Germaniya)da ilk marta Yevropa chempionati
o‘tkazildi. 1977 yilda birinchi marta badminton bo‘yicha shaxsiy jahon chempionati
tashkil etildi. 1992 yilda Barselonada bo‘lib o‘tgan yozgi olimpiya o‘yinlarida ilk
marta badminton musobaqalari o‘tkazildi. Ta’kidlash lozimki, bugungi kunda
dunyoda osiyolik badmintonchilar yetakchilik qilishmoqda. Asosan Xitoy, Janubiy
Koreya, Indoneziya vakillari jahon chempionatlari va xalqaro musobaqalardagi 90
foiz medallarni qo‘lga kiritishmoqda. Ulardan keyin esa Yevropa mamlakatlari
(Daniya, Buyuk Britaniya, Germaniya, Gollandiya) badmintonchilari borishmoqda.
Har yili dunyoning turli mamlakatlarida, jumladan, Kanada, Meksika,
Avstraliya, Yangi Zelandiya, Hindiston, Fransiya, Buyuk Britaniya, Germaniya,
Polshada egizaklar festivallari o‘tkazib turiladi. Ammo bu kabi festivallarning eng
mashhuri har yili avgust oyida AQShning Tvinsburg shahrida minglab egizaklar
ishtirokida bo‘lib o‘tadi. Bu shaharga butun dunyodan egizaklar tashrif buyuradi.
Har yili o‘tadigan shouga nafaqat egizaklar, balki psixolog, shifokorlar, olimlar ham
katta qiziqish bilan qaraydi. Olimlarning fikricha, ilmiy tadqiqotlar uchun ayni shu
festival katta ahamiyat kasb etadi. Bu yilgi festival 5 avgustda boshlandi. Har yili
festival biror-bir mavzuga bag‘ishlanadi. Bu yilgi tadbir fazoviy sarguzashtlarga
bag‘ishlandi. Fantastik filmlar qahramonlari, robotlar, astronavtlar, g‘alati
maxluqotlar bu yil shahar ko‘chalarini «egallab» oldi.
Tvinsburg shahriga 19-asrning boshlarida asos solingan. Nomi Milsvill
bo‘lgan shaharga ilk bor tashrif buyurganlar orasida aka-uka Aaron va Moisey
Uilkoslarning borligi bois ham shahar shuhrat qozondi. Millsvil nomi allaqachon
odamlarning yodidan ko‘tarilgan. Aka-ukalar birgalikda ish yuritishar ekan, ahil-
inoqlikda bir uyda istiqomat qilishgan va opa-singillarga uylanishgan. Boyliklari
ham o‘rtada bo‘lgan. Farzandlarining soni ham bir xil bo‘lgan. Ular o‘zlari amalga
oshirayotgan barcha ishlardan faxrlanishgan. Moisey va Aaron Uilkoks shu qadar
o‘xshash edilarki, ularning eng yaqin do‘stlari ham ajratishga qiynalishardi. (Shuni
oldindan aytib o‘tish kerakki, ular bir xil kasallikka chalinishgan va bir kunda vafot
etishgan, shu sababli ham bitta qabristonga dafn etilgan).
Ular 1819 yilda, agar shahar nomi Tvinsburg deb o‘zgartiriladigan bo‘lsa, u
xolda maktab uchun yerlarini taqdim qilishga va mablag‘ berishga va’da berishdi.
Shahar ma’muriyati ularning qo‘li ochiqligidan foydalanib qolishga qaror qildi va
shu tariqa shahar nomi o‘zgartirildi.
Oradan 100 yil o‘tib, ya’ni 1976 yilda shahar rasmiylari Egizaklar festivalini
o‘tkazishga qaror qildi. O‘shanda uyushtirilgan tadbirda ilk bor 36 juft mahalliy
egizak ishtirok etgan edi. Bu tadbir butun mamlakat bo‘ylab tarqaldi. Shov-shuvlar
o‘z samarasini berdi. Oradan bir yil o‘tib festivalga qiziquvchilar ko‘paydi. 2015
yilda butun dunyodan kelgan 18 ming juft egizak qatnashdi. Shu tariqa kichik
shaharning nomi butun dunyoga mashhur bo‘ldi.
Shahar Ogayo shtatida joylashgan. Har yili bu yerga nafaqat ikki nafar aka-
uka, opa-singil, aka-singil, opa-uka, balki uchlik,to‘rtiliklar ham keladi.
Festival doirasida turli tuman quvnoq konkurslar o‘tkaziladi. Unda egizak bo‘lmish
yoshu qari ishtirok etadi. Har bir ishtirokchi festivaldan nimalardir olishga va
nimadir qo‘shishga intiladi.
Festival o‘tkazish an’anasiga qiziqish shu qadar kuchaydiki, rasmiylar
Tvinsburg shahrida Egizaklar Muzeyi ochishga qaror qildi.
Tadbirda egizak bo‘lmaganlar ham ishtirok etib, zavq olishi mumkin. Buning
uchun bir kunga 3 dollar to‘lash kerak bo‘ladi. Festivalda ishtirok etishdan avval,
egizaklar albatta ro‘yxatdan o‘tish kerak bo‘ladi. Ro‘yxatga olish tadbiri festivalning
birinchi ish kuni erta tongda bo‘lib o‘tadi. Ikki egizak 15 dollar, uch egizak esa 22,50
dollar to‘lashi kerak. To‘rt egizak bo‘lib tug‘ilganlar esa 30 dollar to‘lab ro‘yxatdan
o‘tadi. Beshovlon esa 37,50 dollar to‘laydi.
Festivalga tashrif buyurganlarning boshi aylanib ketishi mumkin. Ular har
qadamda bir xil libosdagi, bir xil chehralarni ko‘rishga majbur. Bir necha kun
davomida Tvinsburg egizaklar poytaxtiga aylanadi. Turli jins va yoshdagi egizaklar
o‘zlarining iqtidor va qobiliyatlarini namoyish qilishga intiladilar.
Tvinsburgda egizaklar tez-tez dunyoga keladi. Ammo bu borada
Braziliyaning Kandidu-Godoy shahriga yeta olmasa kerak. Ayni damda olimlar bu
masala ustida bosh qotirishmoqda.
Teatr (yunoncha "tomoshagoh") cheklangan joyda bir yoki bir necha aktyorlar
ifoda etadigan tomosha orqali fikr beruvchi san’at janridir. Ba’zan teatr tomoshalari
o‘tkaziladigan binolarni ham teatr deb atashadi (aslida ularni teatr binosi deb atash
o‘rinli).
Teatr san
ʼ
atida ham boshqa san
ʼ
atlarda bo
ʻ
lganidek, xalq hayoti, tarixi,
dunyoqarashi aks etib, jamiyat taraqqiyoti, ma
ʼ
naviyati, madaniyati bilan bog
ʻ
liq
holda o
ʻ
zgarib, takomillashib boradi. Teatr asosida og
ʻ
zaki yoki yozma dramaturgiya
yotadi.
Teatr sintetik san
ʼ
at bo
ʻ
lib, jamiyat hayotida, tomoshabinlarning ma
ʼ
naviy va
estetik tarbiyasida muhim o
ʻ
rin tutadi. Unda dramaturgiya, musiqa, tasviriy san
ʼ
at,
raqs, me
ʼ
morlik ajralmas birlikni tashkil etadi. T.ning muhim vositalaridan biri sahna
nutqidir. Aktyor qahramonning pyesadagi so
ʻ
zlarini o
ʻ
zlashtirib olar ekan, qahramon
qiyofasida, holatlarda turib uning nutqiy tavsifini yaratadi, boshqa personajlar bilan
muloqotga kirishadi.
Teatr san
ʼ
ati uzoq tarixga ega bo
ʻ
lib, uning asosiy unsurlari (boshqa qiyofaga
kirish, dialog , to
ʻ
qnashuv kabi) insoniyatning ibtidoiy davrlarida ovchilik, mehnat
va liniy marosim, bayramlar bilan, totemizm, animizm kabi ibtidoiy dunyoqarash va
ajdodlarning ruhlariga sig
ʻ
inish bilan bog
ʻ
liq holda shakllangan. Yunoniston,
Hindiston, Turonda mil. av. 5 asrdayoq teatr jamiyat hayotida muhim o
ʻ
rin tutgan.
Hindistonda teatr sanskrit teatr, xalq teatri shakllarida hamda "Mahobhorat" va
"Ramayana" dostonlari bilan bog
ʻ
liq holda rivojlangan; dramaturgiya va sahna
san
ʼ
ati haqida "Natyashastra" nomli risola yaratilgan. Keyinroq teatr Yaqin Sharq va
Rimga ham yoyildi. Ayniqsa, Rimda teatrning yangi shakl va turlari yaratildi.
G
ʻ
arbiy Yevropada teatr san
ʼ
atining dastlabki namunalari sayyor
aktyorlarvjonglyorlar ijodida, Rossiyada skomoroxlar faoliyatida yuzaga kelgan.
Uyg
ʻ
onish davrida vujudga kelgan drama yangi shakldagi professional trning
shakllanishiga zamin yaratdi. 16-asrdan opera, 18-asr o
ʻ
rtalaridan balet, 19-asr
o
ʻ
rtalaridan operetta mustaqil teatr turi sifatida rivojlana boshladi. Teatrning keyingi
taraqqiyoti klassitsizmning keng yoyilishi bilan bog
ʻ
liq. 18-asrda ma
ʼ
rifatchilik
oqimidagi teatr taraqqiy etdi. Asta-sekin realistik tendensiya kuchaydi. Ayniqsa, K.
Goltsoni, G. Lessing , P. Bomarshe, F. Shiller ijodida realizm yorqin namoyon
bo
ʻ
ldi. 18-asrning oxirlariga kelib, drama, melodrama, vodevillarda satirik
yo
ʻ
nalishning yuzaga kelishi teatrda demokratik asosning kuchayishiga sabab bo
ʻ
ldi.
Teatr g
ʻ
oyaviy va badiiy kurashlar maydoniga aylandi.
Qadimgi Rimda tomoshabinlar dilini xushnud etish uchun gladiatorlar jangi
o‘tkazilgan. Bu akrobatlar, dorbozlar chiqishlari yoki musiqiy va teatr tomoshalari
singari odatiy hol bo‘lgan. Farqi shuki, gladiatorlar janglari albatta qon to‘kish bilan
tugagan. Bir gladiator boshqasini o‘ldirgan. Ommaga bunday tomosha yoqar va xalq
unga guras-guras bo‘lib kelardi. O‘lim bilan tugaydigan bunday olishuvlardan faqat
oddiy xalq huzur qilib qolmasdi. Tomoshabinlarning birinchi qatorida patritsiylar,
rimlik aslzodalar vakillari o‘tirishardi. Sahnada halokatli jang olib borayotgan
odamlar esa gladiatorlar deb atalardi. Bu nom lotincha «Gladius» qilich so‘zidan
kelib chiqqan. Boisi — gladiatorlar o‘tkir charxlangan qilichlar bilan jang qilishardi.
Har bir jangda o‘nlab, yuzlab odamlar halok bo‘lar, ularning o‘rnini boshqa
gladiatorlar to‘ldirishardi.
Gladiatorlarni qayerdan topishardi va ular nima sababli bunday
dahshatli«ishga» rozi bo‘lishardi?
Gladiatorlar, birinchi navbatda, o‘z harbiy qudrati bilan shuhrat topgan Rimda
doimo ko‘p bo‘ladigan harbiy asirlar orasidan tanlab olinardi.
Jinoyatchilarni, ya'ni qaroqchilik, isyon, qotillik va boshqalar uchun jazo
tayinlangan fuqarolarni ham gladiator bo‘lishga majbur etishardi: ularni qamoqqa
jo‘natmay, «qilich»ga — «ad gladium»ga hukm qilishardi. Bir kun Yahudo
podshosi Agrippa (o‘sha paytda Yahudo ham Rim imperiyasi tarkibiga kirardi)
Bayrutdagi amfiteatrda har tomondan 700 kishidan iborat bo‘lgan jinoyatchilar
guruhini jangga tushirishni amr qiladi. Shu tariqa barcha jinoyatchilar qilichbozlik
qilib, bir-birini o‘ldirib yuboradi.
Gladiatorlar orasida qullar ham ko‘p bo‘lgan. Biroq ba'zan ozod fuqarolar
ham o‘z xohishi bilan gladiatorlikni tanlashardi. Ba'zi hollarda esa hatto ayollar ham
gladiatorlar guruhiga kelishardi. Fasos orolilik Gekateyaning nomi ma'lum: bu ayol
ko‘ngilli ravishda gladiatorlikni tanlagan. Ayrim ozod fuqarolar muhtojlik yoki
hayotdan hafsalasi pir bo‘lganligi bois gladiatorlikni tanlashga majbur bo‘lishardi.
Lekin ba'zan hayotdan zerikkanlar ham bo‘lardi-ki, ular gladiatorlar jangidagi
dahshatdan lazzat olishardi.
O‘zbek xalqi bayramlarini davrlarga bo‘lib o‘rganish maqsadga muvofiqdir.
Masalan:
a) ibtidoiy davrda vujudga kelgan bayram shakllari (bunga ovchilik o‘yinlari,
zoofagik (ya’ni totem hisoblangan ayiq, yovvoyi echki, sigir, bu esa ot kabilarga
sig‘inish) bayramlar, mehnat o'yinlari, orgaist bayramlari va boshqa bayramlarni
kiritish mumkin);
b) O‘rta Osiyo xalqlarining qadimiy (istilogacha bo‘lgan) bayramlar;
d) o’rta asrlardan inqilobgacha bo‘lgan davrdagi o‘zbek bayramlari.
Jumladan, o’zbekistonda tabiat bayramlaridan keng nishonlanganlaridan biri
bu — «Navro‘z» bayramidir. Bu bayramlar haqida X-XI asrlarda yashagan buyuk
qomisiy olim Abu Rayhon Beruniy o'zining «Qadimgi xalqlardan qolgan
yodgorliklar» asarida batafsil to'xtalib, uning mohiyatini ochib, «Navro’zning kelib
chiqishi haqida turli afsonalar mavjud, lekin bu masalaga ilmiy yondashilsa,
«Navro‘z»ning paydo bo‘lishi har to’lonlama ilmiy asoslangan koinot va tabiat
qonuniyatlari, kecha va kunduzning vaqt jihatidan barobar bo'lishi, kunduzning
uzaya boshlashi, tabiatda jonlanishning boshlanishi, bahorning kelishi sabab
bo’lgan.
«Navro‘z»ning chuqur ildiziga murojaat qilsak, u eng qadimiy davrlarda
ibtidoiy odamlarning dehqonchilikka o‘tganidan so‘ng dalalarda yangi ish mavsumi
boshlanishidan oldin o‘tkaziladigan bahor bayramlariga borib taqaladi».
Vaqtlar o'tib bu bayram rivojlanib, unga mos kun aniqlanib «yil boshi»
vazifasini o‘tay boshlagan. «Navro‘z» bayramini nishonlash bir oyga cho‘zilgan. Bu
haqida Beruniy quyidagicha yozadi: «Keyingi podshohlar bu oy, ya’ni farvardin
mohning barchasi (kunlarini)ni hayitga aylantirib, ulami oltiga taqsim etadilar.
Birinchi besh kun podshohlar uchun, ikkinchisi ulug‘ kishilar uchun, uchinchisi
podshohlarning g‘ulomlari uchun, to‘rtinchisi xizmatkorlar uchun, beshinchisi xalq
ommasi uchun, oltinchisi cho‘ponlar uchun»
Istilogacha bo‘lgan «Navro‘z»dagi oddiy xalqqa tegishli bo’lgan odatlar ham
diqqatga sazovordir. Bayram kuni odamlarning bir-biriga shakar va shirinliklar
hadya etishi (hayotingiz shirin bo‘lsin degan ma’noda), gullar taqdim etishi (go‘zal
bo‘ling ma'nosida), bir-birlariga suv sepishlari (bu yil suv ko‘p bo‘lsin, mo‘l hosil
bo'lsin ma’nosida) kabi boshqa bir qator odatlar shakllangan.
«Navro‘z»ga tayyorgarlik ko‘rish odatlari orasida bug‘doy yoki arpa donini
yog‘och idishda o'stirib, bahor darakchisi sifatida dasturxonning markaziga
qo‘yishgan.
«Navro‘z» asrlar davo’lida yanada rivojlanib, ommaviy tus olib, bizning
davrimizgacha o‘zining yana yaxshi urf-odatiari bilan yetib keldi. «Navro‘z»da
tabiat jonlanibgina qolmay, inson tabiati ham uyg‘onar edi»,- deydi Sadriddin
Ayniy. Ayniqsa, «Sumalak sayli» «Navro‘z» bayramining eng asosiy an’anasi
hisoblanadi.
«Sumalak sayli» asosan ikki qismdan: Sumalak tayyorlash va
sumalakxo‘rlikdan iborat bo’lgan. Sumalakni asosan ayollar tayyorlab, tayyorlash
jarayonida o‘yin-kulgi. xursandchilik qilingan.
Sumalak sayli qadimdan insonlarda birdamlik, ahillik hissini tarbiyalab
kelgan.
Tabiat bayramlaridan yana bin «Mehrjon» — kuz mavsumida
nishonlanadigan bayramdir. «Mehrjon» so‘zining ma’nosi, birinchisi - «jon
sevgisi», ikkinchisi «quyosh» demakdir». «Navro‘z» bahorda kun bilan tunning
baravar kelishida nishonlansa, «Mehrjon»—kuzdagi bu holatni nishonlaydigan
bayramdir. «Mehrjon» kuni o‘suvchi narsalarning (yetilishi) chegarasiga yetib,
o‘sish moddalarining undan uzilishi va hayvonlaming nasllanishdan to‘xtalishi sodir
bo‘lgan».
Beruniy bergan ma’lumotga qaraganda, «sug‘diylarning Ashixida oyining 18-
kuni «Boboxvara» («Bo’lixvora») nomli hayiti bo‘lib, uning ma’nosi uzumdan siqib
olingan xolis shirani ichishdir»
Shu oyning 26-kuni «Garm-Xvara — uzum yeyish hayiti bo'lgan. Yettinchi
oyning 15-kuni yana uzumga bag‘ishlangan ko‘p kunli bayram boshlanib, u
navbatdagi oyning 9-kuni yakunlangan. Bundan ko‘rinib turibdiki, bog'dorchilik
keng tarqalgan sug‘diylarda uzumga va uzum sharbatidan tayyorlangan musallasga
bag‘ishlangan butun bir sistemali hayitlar bo’lgan.
Bundan tashqari, O’zbekistonda—«Qurbon hayit», «Ramazon hayit», «Suv
sayli», «Gul sayli», «Qovun sayli», «Xirmon to'yi» kabi bayramlar juda ham
ommabop bolgan.
Darhaqiqat, bayram inson hayotidagi shunday ruhiy-emotsional kayfiyatini
vujudga keltiradiki, bu kun barcha hamma tashvishlarni unutib, shod, xursand,
baxtiyor boladi.
«Bayram—deb yozadi A.L. Mazayev, —bu ma’lum vaqtdagi ideal hayotdir»
Bayramlarning inson hayotida tutgan ijtimoiy-siyosiy, ijtimoiy-pedagogik va
ijtimoiy-psixologik o‘rni juda ham katta. Bayram hamma uchun, bu kuni hamma
dam oladi, xursandchilik qiladi.
Qadimdan, insoniyat paydo bo'lgan zamondan boshlab, bayramlar shaxsning
hayotdagi muvaffaqiyatlari, orzu-umidi, voqea, hodisalar, mehnatdagi va boshqa
sohalardagi yutuqlari, bosib o‘tgan yollarini chuqur anglash, g‘alabalardan
faxrlanish, ertangi kunga umid bilan yashash, bayram arafasida bir-birini qutlash,
kelajak hayot uchun yaxshi istaklar bildirish, ishlariga omad, baxt tilash, o‘zligini,
millatini anglash, milliy mafkurasiga ega bo’lishdek g'oyalami ilgari surgan.
Bayramlar vaqt qadriga yetish, uni e’zozlash uchun sharoit yaratadi. Bayramlar
hayotning eng yaxshi to’lonlarini aks ettiradigan «ko‘zgu»dir. Bayram insonlaming
estetik kechinmalariga ta’sir qilib, shaxsning ma’naviy dunyosini boyitadigan
vositadir. Bayram va tomoshalarning asosini milliy qadriyatlarga bo’lgan hurmat,
ehtirom egallab, insonlarga badiiylik, san’at orqali estetik zavq bag‘ishlashdek
vazifalar ustuvor turadi. Bayram tashkilotchilari, ayniqsa, ssenariychi, rejissyor
ishlatilayotgan materiallarning dolzarbligi, hujjatlar, faktlarning aniqligi va ularning
badiiy uslublari yordamida sintezlash kabi vazifalar ulardan juda ham katta
javobgarlikni talab qiladi. Bunday tadbirlar insonlaming ijtimoiy-psixologik
talablariga javob berib, mayda guruhlardan ommaviylikka otib, shaxslarning
ommaviy harakatidagi faolliklarini oshirib, bayramona dam olishdek sharoitni
yaratishga turtki bo’ladi.
Stadionlarda, maydonlarda, bog‘larda, ko‘chalarda o‘tkazilayotgan ommaviy
tadbirlar nafaqat ommaviy xatti-harakatni yuzaga keltiradi, balki karnavallar,
sayillar, festivallarda estetik zavq bag‘ishlab, tomoshalarning tomoshaviyligini
oshirib. bayramona kayfiyatni vujudga keltiradi.
Chunonchi, bayramlarda insonlar yangi, go‘zal kiyimlar kiyishadi, lazzatli
taomlar tayyorlashadi, hamma ko‘tarinki kayfiyatda bo‘ladi. Bayram kuni
yomonlar-yaxshi, xasislar-saxiy, xunuklar-go'zal bo’ladi. Bayramlarning afzalliklari
haqida qancha gapirsak oz, u keng xalq ommasini o‘ziga jalb qilib, madaniy.
ma’naviy ozuqa berib, hayotimizning barcha jabhalarini keng namoyish qiladi.
Chuqur tarixiy ildizlarga ega bo'lgan ijtimoiy hodisa sifatida dam olish
faoliyati
Do'stlaringiz bilan baham: |